Cadeau
De nacht komt als een mokerslag
terwijl het licht nog kermend wegkruipt,
achter gesloten ramen
slijpt men de messen reeds.
Ik word bezeten door herinneringen
en gejaagd door de weemoedige lach
van het doodgeboren kind
dat onze liefde steeds was.
Buiten is het al morgen
maar hier binnen verandert geen zucht
jij drijft mijn pen
zoals je altijd de lusteloze leegte
doorboord hebt
met de onbeheersbare pijlen
van de woorden die je spuwt,
en ik zal ze dragen en kussen
ze omvormen tot bloeiende zinnen
en ze je schenken
op het armzalige papier
dat ik met trillende hand beschrijf.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende