Dag 4: thuiswerken

Dag vier van de sociale isolatie. eergisteravond zijn Rachel en ik naar haar zus en haar man geweest om The lion king te kijken, de nieuwe versie. De kinderen lagen al op bed, dus we hadden het rijk voor ons vieren alleen. Ik had alleen de oude versie eenmaal gezien. Daardoor wist ik nog niet precies wat er ging komen, in tegenstelling tot de rest, maar misschien maakt dat de film juist leuker. We keken erna ook nog een stukje van de oude Lion King, maar ik vond die eigenlijk ook wel heel tof. Beide hebben iets heel anders en zijn daarom denk ik op een andere manier even leuk.

Vandaag weer een dagje thuis werken. Rachel, die vorige dagen op haar neefje en nichtje paste, is nu ook thuis bezig met haar stage. Na een uurtje of twee werken verzuchtte ze: "Ik ben thuiswerken nu echt al helemaal zat!" Ik moest wel lachen. Ik bedoel, waarschijnlijk zal ze het nog wel even moeten volhouden, en ik heb er al 3 dagen op zitten...

Ik begin te merken dat het werk wel minder veel wordt. Ik heb nog wel een paar dingen te doen, maar binnenkort ga ik denk ik niks te doen hebben. Mijn begeleider zei al: ga voldoende rust nemen, kijk niet de hele dag naar je schermpje en check gewoon een paar keer per dag je email. Dat ga ik dus maar doen. Voor school moet ik wel bijhouden hoeveel ik werk. Is wel lastig, want zo thuis loopt stage en vrije tijd gemakkelijker door elkaar.

Gisteren had ik wel voor het eerst dat ik me een beetje aan Rachel en mezelf begon te irriteren. Ze was gewoon heel moe en reageerde daardoor sneller geïrriteerd. Ik maakte me zorgen dat ik het niet goed genoeg deed en vroeg of ze nog wel van me hield. Ze zei: natuurlijk! En ik irriteerde me weer aan mezelf dat ik dat gevraagd had. Het is gewoon een valkuil van mij, dat onzekere. Ik mag gewoon zeker van mezelf zijn. Vandaag is het weer een stuk beter. Rachel heeft lekker geslapen en ik ook (heerlijk in elkaars armen) en we zijn beide niet meer zo moe. Het voelt weer fijn om bij elkaar te zijn. Misschien moet ik haar maar gewoon even laten als ze zo moe is, dan hoef ik me ook niet aan haar en mezelf te irriteren. Was gisteren met haar mee gegaan naar haar studentenkamer om spullen te gaan halen, dat had ik misschien niet moeten doen. We hebben er vandaag ook even over gepraat. Nu voelt alles weer goed.

Ik merk dat ik thuiswerken minder erg vind dat ik dacht, maar misschien ligt dat er ook aan dat ik niet op mijn eigen kamertje hoef te zitten. Ik zit gewoon aan één kant van de tafel, elke dag aan dezelfde kant, en eten doe ik aan de andere kant. Chillen op de gastenkamer van Rachel of in de woonkamer. Dat scheelt wel denk ik. Ook krijg ik hele lieve mailtjes van collega's. Dat ik genoeg rust moet nemen en dat ik mezelf niet teveel moet isoleren. Gelukkig gaat dat wel goed. Alleen weet ik nooit wanneer ik teveel of te weinig rust genomen heb, maar dat is denk ik even spelen en wennen.

Straks komt de zus van Rachel met de kinderen om gezellig samen te eten. Dat wordt vast gezellig en druk, dus ik geniet nog even van de rust die er nu heerst.