Date 2 en de angsten

Afgelopen vrijdag had ik weer een date met Rachel! Ik zou naar onze date gaan vanuit mn ouders, dus ik vond dat ik dit keer maar van te voren moest vertellen dat ik een date had. M'n vader zei dat hij nog niet zo goed wist wat hij ervan vond, maar wenste me veel succes.

De date was weer zo fijn! Er hing veel spanning in de lucht, maar wel een heel fijne spanning. Ik haalde haar op van het station. Het regende en ze pakte mijn arm onder de paraplu. We gingen bij mij thuis thee drinken en ik speelde met haar hand die op tafel lag. Daarna gingen we de stad nog in, en wat drinken in een cafeetje dat ik nog nooit ontdekt had. Toen we het café uit werden gezet omdat ze gingen sluiten, besloten we bij mij thuis wat te koken en heb ik haar gekust in een moment dat zij creëerde. Tijdens het eten hebben we elkaars hand vastgehouden.

Inmiddels lezen we elkaar voor. Via een spraakbericht lezen we een hoofdstuk van een verhaal in en dat sturen we elkaar. Zo fijn om haar stem te horen!

Ik zie uit naar de dag dat ik haar weer zal zien. In tussentijd bellen en appen we elkaar. Volgens Clara zijn we een ding, maar Sartre waarschuwt dat een ding worden kwade trouw is, dus ik ontken het nog even. Wacht op onze derde date, ofzo.

Ik ben bang. Bang voor alle dingen die gaan gebeuren. M'n vader die niet weet wat hij ervan vindt, mijn opa en oma die ik erover zal moeten vertellen, mijn christelijke omgeving die een mening gaat hebben. Gisteravond had ik een reünie van mijn tussenjaar. We hadden eerst in de macdonalds afgesproken en daarna had ik ze uitgenodigd in mijn huis. Daar deden we eerst een rondje met hoe het met iedereen ging en daarna wilden ze per se een date-rondje. Bij mij bleef het stil. Ik was bang. Moest denken aan reacties die zouden kunnen komen als ik zou zeggen dat ik een vrouw date. Dacht aan de reactie van een meisje uit mn tutorgroep op toen ik vertelde dat ik met mijn gevoelens in de knoop zat en verliefd was op een meisje, ze zei dat het misschien verwarring was die gezaaid werd door de duivel en dat ik me geen zorgen hoefde de maken.

Mijn geloofsleven is stuk. Ik weet niet eens meer of ik nog wel geloof. Alles wat niet begrepen wordt, elke verwarring, wordt weggezet met de duivel. Jezus kan je ervan bevrijden, als je maar genoeg gelooft. Ja, doei. Ik ben ten dode opgeschreven. Ik geloof nooit genoeg, de wetenschap geneest mij van mijn verwarringen en ik voel me meer aangetrokken tot Rachel dan ik me ooit voelde tot de jongens. Jezus als genezing van je geaardheid? Nee. Jezus als genezing voor mentale problemen? Nee. Niet voor mij. Ik heb het geprobeerd en het heeft me kapot gemaakt.

Ik heb ze alleen verteld dat ik aan het daten was. Heb ze verteld dat het nog in de beginfase was en daarom nog niet meer erover wilde vertellen. Ik kwam ermee weg. "Is diegene wel leuk?" "Ja, diegene is heel leuk!" En daarmee was de kous af. Ik heb ergens spijt dat ik niet gezegd heb: "Ja, zij is heel leuk". Ik had het best kunnen zeggen. Waar ben ik zo bang voor? Ze hadden best redelijk kunnen reageren. Toen een andere jongen aan de beurt was en ze zaten te vragen naar of hij al een vriendin had, zei een ander meisje: "Of een vriend natuurlijk!" Van haar had ik zeker wel gedacht dat ze zo accepterend zou zijn. Als zij erbij was, konden ze nooit stom reageren.

De dag na de date kwam ik weer bij mijn ouders. Het duurde lang voordat iemand vroeg naar de dag ervoor. Het was mijn vader die er bij het avondeten over begon. "Was het leuk gister?" Ik heb gezegd dat het leuk was en vertelde kort wat we gedaan hadden. Durfde er de rest van de dag niet naar te refereren, ook niet naar de heerlijke brownies die we gegeten hadden in het cafeetje. Telkens als ik een anekdote over Rachel wil vertellen, bijt ik mijn tong eraf. Had ik maar meer moed... Kon ik haar maar introduceren in gesprekken met m'n zus... M'n zus nodigde me uit om binnenkort een middag bij haar te komen theedrinken. Misschien kan ik Rachel dan ter sprake brengen.

Had ik maar meer moed! Ik wil doen wat goed voor mij is, wat goed voor mij voelt, maar wat zal het me kosten?