De ongemakkelijkheid
Lieve Dagda,
Na ruim 1.5 jaar hebben we elkaar weer voor het eerst gezien.
1.5 jaar geleden begroette wij elkaar met een knuffel en een vrolijk gedag.
Nu was het op afstand een ongemakkelijk hallo.
Beide wisten niet zo goed wat te zeggen.
Elke keer als ik zijn kant op keek, keek hij weg..
Het ging goed met hem.
Had een baan die meer verdiende.
Was weer afgevallen en fitter.
Heeft al 1.5 jaar een goede relatie en zit eraan te denken richting haar kant te verhuizen.
Allemaal positieve dingen.
Bij mij was het iets minder, maar hij vroeg niet echt door.
Het was echt een ongemakkelijk gesprek.
Wellicht omdat zijn vriendin een paar meter verderop liep.
Hij wilde mij wel aan haar voorstellen, maar deed het toch niet.
Erna hebben we wel nog even geappt.
Dat het echt te lang geleden was dat we elkaar zagen.
Dat we het beide wel weer leuk vonden elkaar te zien.
Toch merkte ik dat die ongemakkelijkheid er bleef.
Als of we beide niet goed wisten wat we met elkaar aan moesten.
Ik weet niet waar het heen gaat of wat er nu gaat gebeuren.
Ik hoop ergens dat we gewoon vrienden kunnen worden, maar ik ben bang dat hij dat niet toelaat vanwege zijn vriendin. (aannamen!)
We gaan het zien.
Ik hoop op niets meer.
Heb al te lang gewacht.
En na 8 jaar blijft het contact ongemakkelijk en weten we nog steeds beide niet wat we met elkaar aan moeten.
Dagda, vrouw, 28 jaar
Schrijver staat geen reacties toe.
vorige
volgende