Een koude douche

'Blijf je bij mij slapen?'
Ik had de vraag beantwoord met 'Nee, ik ga weer naar Cindy'.
Nikos wist het antwoord al, want dat was altijd mijn standaard antwoord. Ik liet haar al alleen na het stappen en dan zou ik ook nog eens pas wat van me laten horen als ik een keer ergens halverwege de middag wakker zou worden zeker.. Nou, mooi niet dus.

Ik hoor de deur van het badkamertje kraken. Ik hoor hoe Nikos de kraan aanzet en ik zie voor me hoe hij onder de koude douche stapt. Het duurt altijd een aantal minuten voordat de douche helemaal warm is, maar hij stapt direct onder de koude stralen. Ik ril even. Ik loop naar de spiegel en kijk naar m'n warrige haar. De zwarte vegen onder m'n ogen doen vermoeden dat ik de hele nacht gehuild heb. Ik draai de ventilator naar me toe en puf de haren die voor m'n ogen waaien weg. Met m'n wijsvinger haal ik de ergste vegen onder m'n ogen weg. Ik moet het er maar mee doen. Het hotel is niet zo ver vanaf Nikos' kamer. M'n kleren liggen netjes over een stoel met daarnaast op een kastje een paar armbanden. M'n rokje en shirtje zijn verkreukt en ze stinken naar de rook. Ik trek m'n kleren aan en haal m'n hand nonchalant door m'n haar om het nog ergens op te laten kijken.

Ik hoor de badkamerdeur weer kraken. In de spiegel zie ik hoe Nikos achter me komt staan en rechts een kam in z'n hand omhoog houdt. Ik lach even en pak hem aan. Ik haal de kam door m'n vette haar. Echt beter wordt het er niet op zo.

Ik ga zitten op Nikos' bed en kijk hoe hij zich aankleedt. Hij is ijdel. Z'n subtiele bakkebaarden kloppen, z'n haar wordt netjes in model gebracht met een goed stylingsproduct en hij sprayt een luchtje in z'n nek. Ik ruik de heerlijke geur en voel een tinteling in m'n buik. Hij draait zich om en kijkt naar me. Hij kijkt me aan alsof ik nodig een metamorfose nodig heb en even schaam ik me een beetje. Ik kan het niet goed omschrijven, maar het voelt een beetje dellerig. Ik zit hier in m'n ranzige kleren en meneer de metroman, helemaal in model, brengt mij zo weer naar 'huis'. We zijn immers 'klaar' hier. “Here, wear this” zegt Nikos terwijl hij mij zijn zonnebril aanreikt. Jeetje, het moet wel heel erg zijn.. Zwijgend neem ik de zonnebril aan.

Het zonlicht is fel. Ik ben blij met Nikos' zonnebril. Er zijn al veel mensen in de weer om dit tijdstip. Stoepjes worden geschrobt en winkeltjes openen de rolluiken. Nikos draait een shaggy en we lopen rustig richting het hotel. We zeggen niets. Ik weet ook eigenlijk niets te zeggen nu.. Nikos kijkt me iedere minuut even aan van opzij en ik probeer er nog zo elegant mogelijk bij te lopen. Ik ben moe en voel me ranzig.

We naderen het hotel. Net voor de ingang staan we stil. Nikos pakt me beet en drukt me tegen zich aan. 'Thank you baby' zegt hij zacht. Ik kijk hem aan en zie mezelf in de glazen van zijn zonnebril. We kussen elkaar. 'Good night' zegt hij lachend. Ik loop weg en zwaai nog even. Voordat ik naar binnen ga kijk ik Nikos nog even na. Hij loopt rustig terug, maar kijkt niet om. Ik loop naar binnen en zeg de man bij de receptie netjes gedag, terwijl de eerste onbijters mij passeren. Cindy slaapt en even denk ik dat ze wakker wordt als de deur iets te hard dicht valt. Ingehouden kijk ik een paar seconden naar d'r, maar ze slaapt rustig verder. Ik ga de badkamer binnen, zet de douche aan en stap direct onder de koude stralen...