Er was eens ....
Er was een tijd dat ik bij het eten in een grieks restaurant voelde alsof ik ook daadwerkelijk in griekenland was. De griekse muziek gaf me een gevoel van spanning en het voelde heerlijk. In bedacht me dat griekenland misschien wel de plek moest zijn waar ik moest leven, waar het leven misschien nóg perfecter zou zijn. Dan zou ik me iedere dag zo voelen, alsof de hele dag vlinders in mijn buik rondvliegen.
Maar gisteren voelde ik in hetzelfde restaurant, met dezelfde griekse muziek, helemaal niets. Geen vlinders, geen spanning, en geen aantrekkingskracht naar een leven in het land der Grieken. Ik was bang dat het moment ooit zou komen dat ik Nikos' gezicht niet meer goed voor me zou kunnen halen. Bang dat de muziek mij niet meer zou raken. Maar de muziek was verbonden met Nikos en Nikos met de muziek. En aangezien ik niets meer kan en wil voelen bij Nikos, is het eigenlijk ook wel logisch dat ik ook niets voelde bij de muziek.
Ik was er bang voor, maar dat was niet nodig. Ik vond het namelijk helemaal niet erg. Het geeft wel aan dat ik een periode serieus heb gedacht dat het gras bij de buren toch net iets groener zou zijn dan het gras wat ik hier niet eens zie. Gelukkig heb ik me niet mee laten slepen en ben ik hier. Dit is mijn leven, mijn plaats. En heel soms, in mijn droom ben ik even daar, bij jou. Maar ik ben dan toch blij als ik gewoon weer wakker word.
Maar gisteren voelde ik in hetzelfde restaurant, met dezelfde griekse muziek, helemaal niets. Geen vlinders, geen spanning, en geen aantrekkingskracht naar een leven in het land der Grieken. Ik was bang dat het moment ooit zou komen dat ik Nikos' gezicht niet meer goed voor me zou kunnen halen. Bang dat de muziek mij niet meer zou raken. Maar de muziek was verbonden met Nikos en Nikos met de muziek. En aangezien ik niets meer kan en wil voelen bij Nikos, is het eigenlijk ook wel logisch dat ik ook niets voelde bij de muziek.
Ik was er bang voor, maar dat was niet nodig. Ik vond het namelijk helemaal niet erg. Het geeft wel aan dat ik een periode serieus heb gedacht dat het gras bij de buren toch net iets groener zou zijn dan het gras wat ik hier niet eens zie. Gelukkig heb ik me niet mee laten slepen en ben ik hier. Dit is mijn leven, mijn plaats. En heel soms, in mijn droom ben ik even daar, bij jou. Maar ik ben dan toch blij als ik gewoon weer wakker word.
24 jul 2008
- meld ongepast verhaal
-
anouk
donderdag 24 juli 2008 18:04
afscheid is moeilijk, maar ik denk dat je de goede keuze hebt gemaakt. knap van je!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 08 aug 2008 KOS!! 01 ( 3 )
- O 24 jul 2008 Er was eens .... ( 1 )
- O 18 jul 2008 Zwakkeling ( 2 )
- O 17 jul 2008 You're pregnant... ( 3 )
- O 16 jul 2008 KOS 2008 hyves
- O 08 jul 2008 We gaan weer ( 5 )
- O 12 mrt 2008 Een koude douche
- O 04 mrt 2008 Girls just want to have fun!
- O 03 mrt 2008 Het jezelf erg moeilijk maken ( 2 )
- O 29 feb 2008 Verlangend ( 3 )