KOS!! 01

Ik borstel m'n haar en spuit een beetje 'DKNY delicious' in mijn nek. Ik trek mijn rokje recht, haal mijn hand nog een keer door mijn haar en bekijk het eindresultaat in de spiegel. "Ben je al klaar" vraagt Cindy ongeduldig terwijl ze de deur van de hotelkamer open doet. "Ja, ik ben er klaar voor" zeg ik en gauw spuit ik nog een extra keer met het luchtje.

Heel Kos zag er nog hetzelfde uit als alle jaren ervoor. Niet dat we ooit het hele eiland heel kritisch bekeken hadden ofzo, maar niets in het bijzonder viel ons op. We hebben in alle jaren maar één excursie gedaan naar Turkije, verder besloten we elk jaar weer dat we vooral 'niets' wilden doen. Althans, gewoon relaxen, zonnen, eten en stappen. Toen we als eerste van alle vakantiegangers in deze bus werden afgezet bij ons hotel zagen we dezelfde winkeltjes, hetzelfde goede bakkertje en zelfs al een paar mensen die we herkenden van andere jaren. Alsof we nooit waren weggeweest. Alsof de tijd heel even stil had gestaan en we gewoon weer verder gingen met ons (tweede) leven in Kos.

Mijn nieuwe schoenen zijn nog een beetje glad aan de onderkant en ik loop voorzichtig over de gladde en schone vloer van het hotel. Een beetje gespannen lopen Cindy en ik in de richting van de club. Nog een paar minuten en we zijn weer op de plek waar we alle jaren hiervoor zoveel leuke dingen hebben meegemaakt en vooral met de mensen die er werkten. In de verte zie ik een propper praten met een groepje meiden. Ik herken hem direct. Niet van vorig jaar, maar van het jaar ervoor. Naarmate wij dichterbij komen krijgt hij ons in zicht. Als prooi lopen we op hem af. Hij begint algemeen "Hey Girls, come and dance in this club.." Dan kijkt hij nog eens goed, lacht en roept 'Heeey!!! You!!' How are you girls!!" Er volgt een omhelzing en een kus voor ons allebei. Geïnteresseerd, alsof ik deze club en dit terras nog nooit gezien heb, bekijk ik het terras en alle mensen. Snel scan ik het personeel en richt ik mijn blik naar rechtsboven. De bar waar Nikos vorig jaar werkten. Het ziet er te donker uit om iemand te herkennen.

Ik voel een arm om m'n middel. Ik kijk om en zie dat daar Yannis, de andere propper, staat. "Hey girl in black" zegt hij. Hij lacht en bekijkt me met een goedkeurende blik. "Always in black" zegt ie lachend en ook hij slaat zijn armen om ons heen. Nogmaals kijk ik snel even naar boven en zie dan een donkere gedaante leunend aan de bar onze richting op kijken. Aan zijn contouren herken ik Nikos meteen. Mijn hart gaat tekeer. Had ik verwacht dat ik er weer zó op zou reageren? "Nikos is er ook!" zeg ik snel en zachtjes tegen Cindy. "Echt?" vraagt ze en ze ziet het dan zelf ook. "kom, we gaan aan de bar zitten!" zegt ze en we lopen de trappen op, over het terras, richting de bar.