Electric Shadows
Ssst. Tegen niemand zeggen.
Ik huil bij films. Dat is wat ik doe en dat doe ik al zolang als ik me kan herinneren. Emoties die ik zelf opkrop, kan ik door het gespeelde leed van anderen ervaren als het mijne. Een groot inlevingsvermogen kan zo af en toe nog wel eens handig zijn en ik sta het mezelf tegenwoordig toe. Huilen bij films is iets goeds, iets moois. Het kan aanvoelen als leed van je eigen, maar tegelijkertijd staat het zo prachtig ver bij je vandaan
V for Vendetta was de eerste film - waar ik me echt bewust van ben - die me op een dusdanige manier raakte. Ik heb nooit helemaal begrepen waarom, maar op het punt dat Evey de brief van Valerie vind, zit ik al in tranen. Ik heb nooit helemaal begrepen waarom het me raakt.
"I'm burning up a whole sun, just to say goodbye." Dat was wat de Docter (Docter Who) tegen Rose Tyler zei, toen hij afscheid van haar wilde nemen. Ook toen kon ik het niet laten te huilen, tranen met tuiten. Het voelde zo goed.
Geluk, liefde, vriendschap, verdriet, pijn, haat. Zoveel emoties, zo veel tranen.
Electric Shadows was vandaag op Nederland2. Een aandoenlijke Chinese film, zo schattig en mooi. Zo lief en schattig. Ik heb volgens mij maar een paar momentjes niet gehuild in die film. Helemaal alleen, genietend van de beelden.
Ik huil bij films. Dat is wat ik doe en dat doe ik al zolang als ik me kan herinneren. Emoties die ik zelf opkrop, kan ik door het gespeelde leed van anderen ervaren als het mijne. Een groot inlevingsvermogen kan zo af en toe nog wel eens handig zijn en ik sta het mezelf tegenwoordig toe. Huilen bij films is iets goeds, iets moois. Het kan aanvoelen als leed van je eigen, maar tegelijkertijd staat het zo prachtig ver bij je vandaan
V for Vendetta was de eerste film - waar ik me echt bewust van ben - die me op een dusdanige manier raakte. Ik heb nooit helemaal begrepen waarom, maar op het punt dat Evey de brief van Valerie vind, zit ik al in tranen. Ik heb nooit helemaal begrepen waarom het me raakt.
"I'm burning up a whole sun, just to say goodbye." Dat was wat de Docter (Docter Who) tegen Rose Tyler zei, toen hij afscheid van haar wilde nemen. Ook toen kon ik het niet laten te huilen, tranen met tuiten. Het voelde zo goed.
Geluk, liefde, vriendschap, verdriet, pijn, haat. Zoveel emoties, zo veel tranen.
Electric Shadows was vandaag op Nederland2. Een aandoenlijke Chinese film, zo schattig en mooi. Zo lief en schattig. Ik heb volgens mij maar een paar momentjes niet gehuild in die film. Helemaal alleen, genietend van de beelden.
12 dec 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 dec 2010 Electric Shadows
- O 22 nov 2010 [foto] Long time no see ( 4 )
- O 03 okt 2010 [Levensverhaal] Deel II: De ouders
- O 25 sep 2010 [Levensverhaal] Deel I: Schaduwen op de muur
- O 17 sep 2010 ODE aan mijn vrienden
- O 14 sep 2010 The new life [+foto] ( 4 )
- O 31 aug 2010 [foto] Terug naar het blonde ( 16 )
- O 30 aug 2010 [Foto] Alienate Me ( 3 )
- O 16 jul 2010 [foto] Dreadjes ( 13 )
- O 10 jul 2010 Twilight Saga - Eclipse ( 2 )
- O 08 jul 2010 Stilte voor de storm
- O 07 jul 2010 Verveling
- O 16 jun 2010 Slapeloos ( 2 )
- O 06 jun 2010 [+foto] Please destroy me ( 9 )
- O 02 jun 2010 [foto] Dreams in black and white ( 4 )