[Levensverhaal] Deel I: Schaduwen op de muur

Voor school moet ik een levensverhaal schrijven, best leuk eigenlijk. : ) Dus bij deze heb ik besloten 'm ook op MD te zetten, waha. xD

Deel I: Schaduwen op de muur
Als je mij vraagt naar mijn eerste herinnering dan moet ik toch een tijdje nadenken. Ik weet niet eens of het een droom was of niet. Ik weet niet hoe oud ik was of wanneer het was. Misschien is het wel een verzinsel, waar ik op latere leeftijd mee gekomen ben. Maar voor mij voelt het echt.
Als klein kind, had ik een kamer in een arbeiderswoninkje in Amstelveen. Mijn ouders waren toen nog bij elkaar, maar zeker niet gelukkig met elkaar. Naar wat ik heb gehoord – en het is ongetwijfeld enorm opgeblazen – hadden ze toen al voortdurend ruzie. Uiteindelijk zijn ze gescheiden voordat ik een jaar oud was. Niet echt een essentieel onderdeel van mijn leven, ik heb er weinig van mee gekregen.
Mijn kamer zag er als volgt uit: ik had al vrij vroeg een bed, maar weet zeker dat ik toen nog in mijn wieg sliep. Daarboven hing het gebruikelijke ding met knuffeltjes, die muziek speelt en verder had ik een gigantisch hoog plafond, waarvan de helft gebruikt werd als zolder.
Toen had ik al last van slapeloosheid en paniekaanvallen in mijn slaap. Dat is in ieder geval wat mijn moeder me heeft verteld. Ik kwam onmogelijk in slaap, maar wanneer ik eenmaal sliep, dan was er een aardbeving nodig om me wakker te krijgen.

Op de desbetreffende morgen, middag of avond – ik gok op avond – staarde ik naar het belachelijk hoge plafond in het arbeiderswoninkje. Ik lag op mijn rug en had mijn ogen wijd open. Langzaam zag ik iets verschijnen op het plafond. Een meisje – onmogelijk ouder dan elf – staarde me nieuwsgierig aan. Langzaam maar zeker verschenen er meer schaduwen, ze dansten door de kamer, over de muren, over het plafond. Het was bijna alsof ze voor mij aan het dansen waren. Ik kon alleen maar verbaasd glimlachen en had het gevoel dat het goed was. Dat ze me zouden beschermen tegen de grote boze buitenwereld en dat gevoel heb ik tot op de dag van vandaag gehad.