Gedicht

Voorbedachte rade

Mijn vingers strelen de grauwe muur,
onkwetsbaar, maar geschonden.
Ik druk mijn wang tegen de koude wand,
voelend hoe tientallen hier hebben gewacht,
dwalend in hun eigen eenzaamheid.
Wachtend op de dag,
waarop bepaald is dat ik sterf,
moord met voorbedachte rade.
Maar ik zie nu de reden, de leugen,
onbewust tot leven komen.
31 jan 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Toril
Toril, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende