Gedicht
Paniekval
ik wil niet dat de tranen vallen
ze moeten in mijn ooghoek blijven hangen
mijn wimper sierend
als mijn angst
constant blijven denken
paniek is als een traan
ze mag niet vallen
ze moet slechts een versiering blijven
soms komt het, overvalt het me
en denk ik dat ik nooit zal winnen
dat mijn vijand altijd blijft bestaan
terwijl ze lieflijk in m’n oor fluistert
mijn longen exploderen
mijn brein oververhit, terwijl mijn hart
lijkt te gillen, en mijn mond
is onbeweeglijk als altijd
Toril, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende