Mijn grens

Ik ben een treinspoor, overreden door machines
vastgeroest aan oude gewoontes
genietend van mijn eeuwig leed
De pijn is wat mij verblijd,
iets tastbaars wat mij zichtbaar maakt

Ik ben de uit elkaar vallende
as van een sigaret
opgerookt door de persoon die ik haat
De rook die je uitblaast,
daar dans ik op de wind

Ik ben niet die impulsiviteit,
ik moet eeuwig blijven denken
Vastzittend in mijn hersenpan,
trek ik mijn grenslijn
Dwars door de littekens,
beweegt mijn hand het mes

Ik bouw een muur
die iedereen aan de andere kant houdt
zodat ik veilig in mezelf kan blijven
zodat niemand deze stemming
ooit meer doet omslaan

Ik ben een mens, een levend wezen
jij bent iets wat niet zijn kan, en
soms sta ik plotseling op elf hoog met jou,
maar je durft me niet te duwen
07 feb 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Toril
Toril, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende