Gedicht
Horus
De valk spreidt zijn vleugels
over de zandvlaktes,
vliegt het alziend oog,
de dodenleider.
Langs de oudheid van Egypte,
zijn Edfu, de tempel van de valk,
de moerassen van Isis.
Langs woestijnen en gedachtes,
herinneringen van een hemelgod,
die zijn alziend oog verloor.
‘U schept een geest
die in hem huist. De vader
van vier Zonen,
die zijn vader wreekt.’
De meester van de lucht
vereerd in zijn mammisi.
De valk die over het kwade waakt
bescherming tot zich neemt,
in het amulet van zijn oog.
Toril, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende