Het is uit, helemaal uit.

Het ging een tijdje lang erg goed. We gingen samen door het leven, hadden veel plezier van elkaar, genoten van elkaars aanwezigheid. Eigenlijk waren er nooit problemen, geen gedoe of moeilijkheden. Af en toen wel kleine ongeregeldheden, maar niets dat niet samen opgelost kon worden. Je bracht mij plezier, warmte en verlichting, zonder jou zou het toch maar koud, saai en donker zijn. Helaas zie ik nu in dat ik het toch moet proberen. ‘Begrijp het niet verkeerd…’ Mijn moeder speelt hierin zeker een grote rol, dat mag je gerust weten. Zoals zij het zag maakte ik ‘teveel gebruik’ van jou. Ze heeft me er vaak op aan gesproken, waarop ik wel eens nijdig kon reageren. Volgens haar maakte ik gebruik van je, of ‘verspilde’ ik jou zelfs. Vooral hoe ze op het laatste komt, snap ik niet. Ik ben toch wel zo’n jongen die veel doet om het allemaal goed te laten verlopen, ik ben me dan ook heel bewust van mijn omgang met jou. Jammer dat zij dit niet ziet, jammer dat ze er zo op blijft hameren.
Er zit voor mij dus maar een ding op. Minderen, minderen met jou en daardoor ook met het plezier, die warmte en de verlichting. Ik denk niet dat het makkelijk gaat worden, maar ik denk toch dat ik het maar moet proberen. Obstakels zijn er in het leven om overwonnen te worden. Echt, het ligt écht niet aan jou. Ook niet aan mij. Aan mijn moeder. Als ik even niet oplet, even weg ben, trekt ze toch wel de stekker eruit.

Lieve, lieve Elektriciteit, ik moet minderen. De PC, de TV, m’n verwarming, ze zullen allemaal wat vaker uit moeten. Vooral is ik even ga douchen, moet het uit. Het is over, ze zorgeloze tijd tussen jou en mij.

Cheers,

Joint.

Ps. Ik ben nog altijd gek op mijn vriendin!
01 feb 2010 - bewerkt op 01 feb 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Joint
Joint, man, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende