Het moest niet zo gaan, maar deed het wel

Week na week, discussie met mijn moeder. Het gebeurt iedere keer weer, geen eind aan. Ik woon niet meer thuis, dus er is afstand. De momenten dat we bij elkaar zijn gaat het er harder aan toe.

Ik ben er nu klaar mee wel. Steeds opnieuw, laten gaan het zal wel. Steeds opnieuw. Nu was ik het zat en heb ik er wat van gezegd. Geschreeuw, woordenwissel, jij, niet ik, geen uitkomst.

Weer naar mijn eigen huis gegaan. Deze keer met een keus die ik eerder niet heb gemaakt. Ik kom pas vrijdag terug. Voor het trainen ga ik altijd woensdag en donderdag nog terug. Training woensdag afgezegd. Les donderdag afgezegd. Het is even klaar gewoon.

Een beetje een bang gevoel. Een beetje het extreme gevoel. Is dit het? Ga ik zo'n relatie hebben met mijn ouders. Is dit het begin van het nare volwassen worden en geen kind meer zijn en geen ouder-kind relatie meer hebben omdat je niet meer normaal met elkaar kan omgaan? Had het niet zo gepland.

25 mrt 2019 - meld ongepast verhaal

Myrae, vrouw, 27 jaar

O 27 sep 2023 We zoeken allemaal
O 24 mei 2021 <>
O 17 mei 2021 Wat ben ik
O 16 mei 2021 Depressie relapse?
O 09 mei 2021 Ik ben hier al zo vaak geweest
O 08 jan 2020 het leven begint weer ( 1 )
O 06 dec 2019 Het is veel ( 1 )
O 26 nov 2019 Let's do it
O 16 nov 2019 Ik geef mij gewonnen ( 2 )
O 11 nov 2019 Nog even stil
O 03 nov 2019 Hou vast hoor
O 04 sep 2019 Easy ( 1 )
O 05 aug 2019 Fundamenteel jezelf in de weg zitten ( 1 )
O 09 jul 2019 Zal het ooit over gaan?
O 13 jun 2019 <><>

vorige volgende