'Ik steek je!'

Gisteravond was ik met wat vrienden op stap. We stonden ons in het zweet te werken terwijl we probeerden onze beste danspasjes op de vloer te krijgen. Hier en daar leek het meer op een gestrande walrus die last had van jeuk op de rug. Helaas kan ik niet ontkennen dat ook ik deze move nog al eens ten tonele heb gebracht. Tussendoor vond ik ook de ‘sneeuwbal’ uit, die redelijk aansloeg onder tenminste één andere gestrande walrus. Dat was dus met recht een succes te noemen. Niet veel tijd was er nog te gaan tot sluitingstijd, ongeveer een half uur, wat betekend dat de vaart er lekker inzat. De biertjes vlogen over de bar en dankzij een listige elleboog beweging van Ome Gooffather óók over mijn gezicht ,in mijn neus en ogen. Dit was dan ook het moment dat er nog een dansmove bijkwam, de ‘wrijf hysterisch in je ogen terwijl je zo hard hoest dat je bijna over je nek gaat’. Gek genoeg was dit in tegenstelling tot de ‘sneeuwbal’ geen hit.

Inmiddels was de tijd om naar huis te gaan aan gebroken, het licht was al aan gegaan. De indrukken die ik kreeg toen ik om mij heen keek waren zowel ontnuchterend, triest en hilarisch. Één van de leukste momenten vind ik het toch wel wanneer het licht aan gaat, omdat iedereen er zo anders op reageert. De één ontwaakt uit een trance, beukt door de mensenmassa een weg naar buiten, springt op de fiets en word nooit meer gezien. Een ander danst hardnekkig verder op het zoemende geluid dat iedereen op dat moment in zijn hoofd hoort. Natuurlijk zijn er altijd die kerels de te vergeefs op het laatste moment nog ‘tieten’ willen regelen, wat zorgt voor het nodige vermaak aan mijn kant. Maar het méést trieste wat je op zo’n moment kunt zien in een kudde bontkraagjes. Kerels met een twijfelachtige seksuele voorkeur, glimmende zwarte jasjes met bontkraag, broek te laag, te foute schoenen en die eeuwige starre blik. Alsof ze Don diablo zelf zijn paraderen ze zich een weg door het uitgaanspubliek opzoek naar ‘trouble’.

Het was deze nacht vrij snel gebeurd. Een bontkraagje van ongeveer anderhalve meter zag in mij de ‘trouble’ die hij zocht en begon te praten. Ondanks dat zijn mond heen en weer ging, er geluid uit kwam en het leek op Nederlands verstond ik de ballen niet van wat hij zei. Het enige wat ik uit de diepte hoorde komen was ‘naar buiten’,‘ik klap je’ en ‘ik steek je’. Omdat dit een hilarisch geval was van triest hoopje mens kon ik het niet laten om er op in te gaan. ‘Ik kom zo naar buiten’ zei ik ‘gaan we wel even knuffelen, oké?’ ‘Wat nou knuffelen? Ben je homo ofzo?! Ik steek je!’ was het antwoord. ‘Tuurlijk ben ik homo, hoe kan dat nou niet met zo’n schattig jochie die voor me staat? Heb je ook een vork bij je toevallig?’ zei ik weer, op mijn beurt. ‘Wat nou, vieze k**kerhomeuw! Ik heb geen vork. Ik klap je buiten’. Bralde hij eruit. ‘Oh, dat is nou jammer. Ik heb eigenlijk wel trek kerel. Als je nou een vork had konden we lekker iets gaan eten, gezellig!’ kaatste ik terug. ‘Tssss’ was het antwoord, waarschijnlijk werd het hem duidelijk dat hij me niet boos zou krijgen. ‘Hey maar ik zie je zo buiten wel man, dan zien we wel wie wie klapt. Ik krijg een beetje pijn in me nek van dat naar beneden kijken! Fijne avond nog, en tot zo hé!’ zei ik, met een dikke knipoog op het laatst. Met nog een ‘tss’ keerde het bontkraagje terug naar zijn kudde en vervolgens waarschijnlijk door naar een weiland vol schapen, aangezien géén van het een ‘maischhgje!’ had geregeld. Ach, toch leuk, die verschillende culturen!

Cheers,

Joint.
07 nov 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Joint
Joint, man, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende