k begin mezelf te worden

Hey Lief Dagboekje,

Ik weet 't, ik heb té lang al nix meer van me laten horen, maar zie t maar zo, is alleen maar n goed teken!

Het gaat echt goed met me! Ik heb me sinds tijden niet meer zo goed gevoelt als dat ik nu doe. Ik ben weer lekker bezig en dat vind heeerlijk!
Vorige week donderdag en vrijdag heb ik voor de eerste keer stage gelopen en het was zooo ontzettend leuk en leerzaam. Ik loop stage op een school voor 'anderstaligen'. Met andere woorden: jongeren in de leeftijdsgroep van 12 t/m 16 jaar die hier op school komen om voornamelijk Nederlands en de basisbeginselen te leren om door te kunnen stromen naar ´t voortgezetonderwijs. 1 Van de 2 klassen waarin ik stage loop heb ik al ontmoet. 1tje uit de klas kan redelijk Nederlands, 3 kunnen een aantal dingen verstaan en de rest kan nix. De meesten uit de klas zijn nog maar net (paar weken, paar maandjes) in Nederlands. Er zitten mensen uit Fransen, Portugesen, Irakesen, Turken, Javanen, Afghanen en vooral veel Angolesen op school! Ze waren allemaal ontzettend nieuwsgierig naar wie ik was en k heb ontzettend veel lol gehad. Wel denk ik dat het heel zwaar zal gaan worden, want de verhalen die ik nu al gehoord heb van en over die jongeren....*pffff*
Echt een uitdaging ook, want is zo'n wereldje kom je niet zomaar terecht en ik denk ook dat t goed is als ik besef krijg over de dingen die in de wereld gebeuren, ipv. alleen mn eigen wereldje te kennen.

Verder heb ik een nieuw baantje!!! Eerste werkte ik (inmiddels al een jaartje of 4) bij mn moeder in d'r schoenenwinkeltje (in een klein dorpje), maar dat raakte ik een beetje beu. Ik ben meer een typetje dat druk bezig is en hard moet werken, horeca bijvoorbeeld vond ik heel erg leuk om te doen (restaurant, was een xtje mn vakantiebaantje). Ik werk nu sinds afgelopen zaterdag in een discotheek hier in de stad in de broodjeszaak. Super leuk, want er komen allemaal groepjes mensen ff bijkomen en wat eten en drinken. Iedereen maakt een praatje met je en een hele leuke en gezellige sfeer doordat 't in een discotheek zit.
Ik kan voortaan iedere zaterdag avond/nacht daar werken (van 9 uur 's avonds tot 6 uur 's ochtends wel te verstaan) en ook op de eerste vrijdag van de maand want dan is het 25+ en altijd heel erg druk, leuk en gezellig! Ik verdien ook goed... 't dubbele van wat ik bij mn andere baantje verdien. Nu ist nog wel fftjes druk met 2 baantjes... bij mn moeder op vrijdagavond en zaterdag van 9 tot 4 maar da's nog maar n maandje.

Met de pijn gaat t super. Ik moet wel veel slapen, maar dat wordt ook steeds minder!!! Ik ben zooooo blij!!

Tussen John en mij????? That's the thing they call LOOOOOOOOOVE!
Echt, t gaat super. Volgende week 5 maanden en t lijkt wel of we steeds verliefder worden *hihi*
Ik maak me alleen wel n btje zorgen... hij zit er helemaal doorheen... hij moet morgen weer naar zn dochtertje toe en zit er al een week over te piekeren. Hij heeft er geen zin in aangezien zn ex en dr moeder constant op zn vingers staan te kijken en hij krijgt er steeds meer moeite mee om t leuk te vinden. Een band opbouwen met zn dochtertje gaat niet doordat hij haar maar 1x per maand een uurtje mag zien en dus wordt t steeds lastiger om alles een plekje te geven. En ook alle verwijten die zn ex en haar familie naar hem maken trekt hij zich heel erg aan. Hij gaat twijfelen of ie t allemaal wel goed gedaan heeft en goed doet en t maakt t (alles bij elkaar) kapot. Ik heb erg met hem te doen en probeer er voor hem te zijn, maar hij praat er niet/nauwelijks over, pas als t hem echt te veel is. Dat vind ik moeilijk. Ik zie en weet (zei ie laatst tegen me) dat ie er helemaal doorheen zit maar ik weet niet hoe ik hem kan helpen en hoe hij er het beste mee om kan gaan zodat ie t een plekje/rust kan geven. Het is nou eenmaal een moeilijke situatie en nog moeilijker (vind ik) is om hem aan het praten te krijgen. Hij stopt het weg, en op een gegeven moment barst de bom... en dan is het goed mis, heb ik van zijn ouders/zus vernomen *ieks*
Ik heb vanavond zn ouders erover ingelicht en zn vader zei dat ie wel s met hem zal praten (lang niet gedaan en zn vader is echt een wijze man en kan goed tot hem doordringen, hem helpen hiermee, ook al is dat soms moeilijk en confronterend voor hem).

Ik zal er voor hem zijn en altijd naar hem luisteren en dat doet hem goed. Ik hou van hem en kan niet wachten tot we samen wonen!

Ik ga hem nu nog fftjes een smsje sturen en dan maar proberen te slapen aangezien ik er morgen weer om half 8 uit moet (school bah!)

Liefs,Kus&Hele Dikke Knuffel,
Lot.
03 sep 2002 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Liselot
Liselot, vrouw, 41 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende