Likebuttons.

Goed, Ik heb net een uitgebreide voorstelling van mezelf op mijn profielpagina gezet,
voor de mensen die benieuwd zijn naar wie ik eigenlijk ben, voel je vrij om die even te lezen.
Dan krijg ik het gevoel dat ik toch niet voor niks mijn vingers die kwelling heb aangedaan.

Maar dat terzijde,
Ik ben een liker, altijd al geweest.
Ook ten tijden van hyves , toen er nog welgemanierde, normale mensen op zaten.
Ik respecteerde alles: Krabbels , foto's, WWW's ik respecteerde wat er maar te respecteren viel.

Toen kwam de val van Hyves en dook facebook op. Het lelijke gele design van Hyves, die iedereen altijd zelf pimpte ,
werd vervangen door het blauwe , onpimpbare, design van Facebook.
Het was beter, ik hoefde niet langer alles te respecteren maar kon iets gewoon leuk vinden.
De wereld is er wel een stuk negatiever opgeworden nu niet alles meer gerespecteerd wordt,
of ik wordt misschien gewoon toch te oud? Ander dilemma.
Ik like tegenwoordig alles. Foto's , filmpjes , reacties ,blogs, apps.
Ik like zelfs mensen , al is daar enig wat moeite voor nodig. Achja , als ik maar kan klikken.

Liken is mijn leven.
Ik knipoog niet meer vriendelijk naar de jongen die onze drankjes serveert.
De buschauffeur zegt ook geen gedag meer als ik incheck, en niet eens omdat hij vaak gewoon niet komt.
Het meisje van de supermarkt bedank ik niet meer voor het bonnetje en ook voeren mijn vrienden en ik niet echt meer een normale conversatie.
Ik steek slechts mijn duim op en roep zo nu en dan ‘like’. Het klinkt veel lekkerder dan ' respecteer '
en het typt ook makkelijker. Het maakt het leven makkelijker.
Alles zou een likebutton moeten hebben.

Stel je voor, je zit in de kroeg en meent oprechte interesse te hebben in een onbekend persoon in de kroeg. Je hoeft slechts op de likebutton te drukken voor de letterlijke klik. En boemklats, daar is je chat, fysiek en wel.
Tot die button er is draag ik altijd een stapeltje stickers mee waarde likebutton op staat afgebeeld, die plak ik op de mooie dingen des levens en op de leuke mensen die ik zie.

Ik ben een liker, dankjewel Mark , voor deze geweldige uitvinding.