Mama mag niet dood!

En dan heb ik straks geen mama meer. Ik kan het gewoon niet bevatten. Ik kan me er niks bij voorstellen. Mama is er altijd voor me. We bellen bijna elke dag. Ze is nu ook gewoon nog wie ze altijd is geweest. Ik wil voor haar zorgen, er voor haar zijn, maar ze is sterk. Hoe zal dat straks zijn? Ik kan nu zo weinig doen. Kleine dingen, zoals haar helpen met dingetjes installeren op de iPad, een was voor haar doen, naar de bieb om een boek te halen of in te leveren... Je wil zoveel meer doen maar je voelt je zo machteloos. Maar straks zal ze écht ziek worden, moet ik steeds sterker zijn. Kan ik dat wel? Ik móet wel, voor mama. En dat wil ik ook.

En wat dan? Als ze er niet meer is? We weten nog niet hoeveel tijd we nog hebben... Vrijdag horen we meer. Hopelijk. Ik wil er niet aan denken. Ik kan het niet. Want ik kan ook helemaal niet zonder mama. Natuurlijk heb ik heel veel lieve mensen om me heen.... maar niemand die mama ooit kan vervangen. Wie moet ik dan bellen? Knuffelen? Vertellen dat ik van haar hou? En wie is er voor mij zoals zij dat is?

Vandaag fijn bij mama geweest. Papa bracht me thuis, en begon opeens over iets waar ik nog helemaal niet aan wil denken. Dat ik misschien vast muziek die mama mooi vindt op kan schrijven. Teksten die ik wil lezen op haar begrafenis. Ik weet nog niet eens een week dat ze ziek is... dan ben ik daar toch nog helemaal niet mee bezig?! Dat wil ik nog helemaal niet. Ik wil nu gewoon nog leuke dingen doen met mama. Is dat zo raar??

Mijn mama gaat niet dood. Dat mag niet. Dat kan niet. NIET MIJN MAMA. Want ik kan niet zonder haar. En het is gewoon niet eerlijk. Ze wordt oma over een paar weekjes. Daar moet ze gewoon van kunnen genieten. Mama is er altijd voor iedereen geweest. Mag ze nu zelfs eens genieten van het leven???
20 aug 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van calinnero
calinnero, vrouw, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende