Mediaziekte?

Even een korte samenvatting voor mensen die nog denken dat het een mediaziekte is en dat ik me aanstel omdat mensen in Afrika honger hebben:
- ik heb altijd eten gegeven aan mensen die geen eten hebben en dacht er wel altijd aan.
- ik trok me nooit aan van wat de media van me wilt, maar van wat ik mooi vind
- eten is voor mij een troost voor emotionele pijn
- anorexia is een echte ziekte en geen mediaziekte of aanstellerij
- een eetstoornis is een serieuze ziekte en zelfs in arme landen komt een eetstoornis voor!
ik de middeleeuwen was iemand met anorexia een reclamestunt voor het circus om geld te verdienen:
' Kijk haar/hem nou, ze/hij heeft al 5 dagen niet gegeten en kijk hoe mager hij/zij is!'
- de voedselindustrie gooit juist zoveel weg. De Albert Hein sandwich, tonnen aan broodkapjes word er weggegooid per dag. Bij de mac donalds, liters aan milkshake. Als iedereen met een eetstoornis alles op een berg zou weggooien per jaar, is dat nog niet eens 1% van wat hun weggooien op 1 dag. En dan hebben we het nog niet gehad over het weggooien uit het huishouden. Het eten is volgens mij niet goed meer, gooi maar weg. Oh, die melk had ik een week geleden gekocht en die is nog niet eens open gemaakt. Volgens de datum is die over datum dus gooi maar weg. Typische voorbeelden over producten weggooien uit een normaal huishouden. Denk daar eens over na dan, dan gooit iemand met een eetstoornis net zoveel weg. Vaak kopen we meer dan dat we eigenlijk eten, dat raakt over datum en gooien we weg. Zonde toch? Dat hadden we toch kunnen geven aan de mensen zonder eten?
- We beseffen heus wel dat we blij moeten zijn dat we gewoon eten hebben in handbereik, maar als het je troost is, doe je dat toch. Net als roken of een wijntje drinken. Wij doen het alleen met eten in plaats van andere middelen.