Predestinatie
Vanochtend beluisterde ik, onder het boodschappen doen, een interview met Maartje Wortel (1982). Ze vertelde hoe haar generatiegenoten rusteloos op zoek zijn, naar bijvoorbeeld een nog betere baan. Mij overviel het gevoel dat de Prediker uit de Bijbel verwoordt: Alles is vermoeiend. Alleen maar bezig te zijn alles uit je leven te halen, zelf verantwoordelijk te zijn voor je leven. Als je een ramp overkomt, zul je doodongelukkig zijn: niet genoeg je best gedaan.
Het deed me denken aan wat ik gisteren op een site las: een pleidooi voor de predestinatie. Er is een tijd geweest dat mensen dachten dat je leven vooraf bepaald was: alles ligt al vast, het moet alleen nog gebeuren. Het is te vergelijken met een loterij waarvan de trekking al vooraf verricht is. Toch koop je een lootje.
Voor sommige mensen is de predestinatie benauwend. Je hebt dan immers niet meer wezenlijk invloed op je leven. Maar het kan ook bevrijdend werken: waarom zou je je zorgen maken als dat geen effect heeft op de afloop van de zaak.
Natuurlijk vroeg ik me af waar ik me in dezen bevind. Ik heb weinig moeite met het accepteren van dingen die niet te veranderen zijn. Verschillende keren is mijn fiets gestolen. Op zo'n moment word ik niet boos: ik krijg er mijn fiets niet mee terug en ik hou er alleen maar een rotgevoel aan over. Het helpt mij op zo'n moment om te wensen dat degene die hem gejat heeft er een beetje plezier aan mag beleven en vervolgens moet ik bedenken hoe ik nu naar huis kom.
Dat helpt niet alleen bij onbenulligheden als een kwijte fiets, maar ook bij de grote zaken, als gezondheid. Accepteren. Wat iets anders is dan je erbij neerleggen, wat passief is Accepteren is een daad. En voor al die andere dingen: hard werken, goed je best doen. En tegelijkertijd weten dat lang niet alles wat je probeert ook lukt. En dat is niet erg.
Het lijkt me een mooie stemming om op vakantie te gaan. Met een knie die trouwens de goede kant op gaat (zie vorige bijdragen), nu een nieuwe prednisolonkuur, gecombineerd met ontstekingsremmers toch effect lijkt te hebben.
Het deed me denken aan wat ik gisteren op een site las: een pleidooi voor de predestinatie. Er is een tijd geweest dat mensen dachten dat je leven vooraf bepaald was: alles ligt al vast, het moet alleen nog gebeuren. Het is te vergelijken met een loterij waarvan de trekking al vooraf verricht is. Toch koop je een lootje.
Voor sommige mensen is de predestinatie benauwend. Je hebt dan immers niet meer wezenlijk invloed op je leven. Maar het kan ook bevrijdend werken: waarom zou je je zorgen maken als dat geen effect heeft op de afloop van de zaak.
Natuurlijk vroeg ik me af waar ik me in dezen bevind. Ik heb weinig moeite met het accepteren van dingen die niet te veranderen zijn. Verschillende keren is mijn fiets gestolen. Op zo'n moment word ik niet boos: ik krijg er mijn fiets niet mee terug en ik hou er alleen maar een rotgevoel aan over. Het helpt mij op zo'n moment om te wensen dat degene die hem gejat heeft er een beetje plezier aan mag beleven en vervolgens moet ik bedenken hoe ik nu naar huis kom.
Dat helpt niet alleen bij onbenulligheden als een kwijte fiets, maar ook bij de grote zaken, als gezondheid. Accepteren. Wat iets anders is dan je erbij neerleggen, wat passief is Accepteren is een daad. En voor al die andere dingen: hard werken, goed je best doen. En tegelijkertijd weten dat lang niet alles wat je probeert ook lukt. En dat is niet erg.
Het lijkt me een mooie stemming om op vakantie te gaan. Met een knie die trouwens de goede kant op gaat (zie vorige bijdragen), nu een nieuwe prednisolonkuur, gecombineerd met ontstekingsremmers toch effect lijkt te hebben.
25 jul 2015
- meld ongepast verhaal
-
Tany
donderdag 01 oktober 2015 08:43
Accepteren is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Voor mij zo nu en dan nog een goed punt om aan te werken. Al is het in de kleine dingen van het leven, rust krijg je er zeker van.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 dec 2016 Ik heb de geur van zijn hoeven in mijn huid ( 2 )
- O 20 jun 2016 Kinnebakham
- O 19 jun 2016 Losse momenten
- O 14 jun 2016 Het avondt
- O 13 jun 2016 Dove vingertoppen
- O 10 jan 2016 Raar
- O 01 nov 2015 Veel mooier hoeft het niet te worden ( 1 )
- O 20 sep 2015 Geloven in een god die niet bestaat
- O 25 jul 2015 Predestinatie ( 1 )
- O 19 jul 2015 Podagra
- O 14 jul 2015 Tournee
- O 05 jul 2015 Van de zalm en de wijn. En het neuriën.
- O 26 jun 2015 Rare bochten ( 1 )
- O 23 jun 2015 Een hond die gaat liggen waar hij wil
- O 09 jun 2015 Ver van de natuur