Soms sterft Antigone
Soms sterft Antigone en denk ik aan jóú. Zij blaast haar laatste adem uit in een museum tussen een kunstvoorstelling die ze wel aan wil raken maar niet mag, en de koplampen net buiten een Vinex-wijk. Zij sterft, ik denk aan jou. Je spreekt over liefde, lijkt dezelfde angsten te kennen als ik, spreekt mij aan met u en ik voel mijn adem stokken bij de zwoelte van je stem. Je bent zo vol leven... Toch weet ik dat dit slechts een vluchten is van een dode naar de wereld der levenden om te zoeken wat ik hebben wil, maar niet vinden mag.
Morgenrood, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende