That's my drugs
Ik loop door de H&M en voel me treurig, alles wat ik zie is net té. Té emo. Té aanwezig. Té netjes. Met allemaal één gemeenschappelijk kenmerk; het is het allemaal net niet! Een echte fashionista zou me nu aanvallen met de mededeling dat ik er zeker wel wat van kan maken maar ergens heb ik daar, nu de blaadjes van de bomen vallen en alles minder optimistisch lijkt, geen zin in. Ik heb vooral de behoefte om gewoon iets te kopen zonder daar meteen me eigen draai aan te geven, net als zoveel meiden doen, waarom zou ik ook niet.
Dan begint me mama, ik ben 22 en ja ik noem haar nog steeds mama, geen moeder, geen ma, gewoon mama. Dat kan zijn omdat ik me nog jong voel of omdat ze 20 cm kleiner is dan mij, het kan me vooral niks schelen ook. Ze begint over tunnels, 1 seconde denk ik nog dat ze het heeft over die dingen waar auto’s doorheen rijden, maar ze blijkt het te hebben over die dingen in je oren. Ze wil dat ik ze ga nemen, warempel ze wilt ze zelfs betalen voor mij, ben ik gestorven, is dit de hemel. Niet veel meiden hebben ouders die de kunst van het piercen en rekken waarderen, maar mijn mama vind het allemaal prachtig en weet zeker dat het mij super zou staan.
Dus terwijl zij spontaan een neuspiercing laat zetten in de lokale piercingshop beleef ik alle voorpret die gepaard gaat met het kiezen van piercingsieraden, maar net als ik de keuze moet maken of ik het ook echt ga doen, besluit ik er even over na te denken. Stom want net als we buiten staan heb ik alweer spijt, daarom meld ik hierbij maar even dat ik binnen 2 weken tunnels heb, want ik ken mezelf en ik ken de heerlijke pijn die het met zich meebrengt.
That’s my drugs
Dan begint me mama, ik ben 22 en ja ik noem haar nog steeds mama, geen moeder, geen ma, gewoon mama. Dat kan zijn omdat ik me nog jong voel of omdat ze 20 cm kleiner is dan mij, het kan me vooral niks schelen ook. Ze begint over tunnels, 1 seconde denk ik nog dat ze het heeft over die dingen waar auto’s doorheen rijden, maar ze blijkt het te hebben over die dingen in je oren. Ze wil dat ik ze ga nemen, warempel ze wilt ze zelfs betalen voor mij, ben ik gestorven, is dit de hemel. Niet veel meiden hebben ouders die de kunst van het piercen en rekken waarderen, maar mijn mama vind het allemaal prachtig en weet zeker dat het mij super zou staan.
Dus terwijl zij spontaan een neuspiercing laat zetten in de lokale piercingshop beleef ik alle voorpret die gepaard gaat met het kiezen van piercingsieraden, maar net als ik de keuze moet maken of ik het ook echt ga doen, besluit ik er even over na te denken. Stom want net als we buiten staan heb ik alweer spijt, daarom meld ik hierbij maar even dat ik binnen 2 weken tunnels heb, want ik ken mezelf en ik ken de heerlijke pijn die het met zich meebrengt.
That’s my drugs
16 sep 2009
- meld ongepast verhaal
-
MrWriter (opgeheven op 10-10-2010)
woensdag 16 september 2009 14:17
Oh ja heerlijk, tof van je ma(ma) ook.
Heb die van mij al een keer of 5 mee gevraagd, ze wil er niet aan.
Piercings en tatoeages waren altijd een no go in ons huishouden. -
Demhne
woensdag 16 september 2009 16:44
Ik voel me dan ook blessed
mijn ouders doen daar niet moeilijk over, ook mijn pa niet daar een stuk stijver in is -
PinkRose
donderdag 17 september 2009 22:42
Echt relaxt van je mama
Wanneer ga je ze nu zetten? Ben benieuwd! Zal je inderdaad goed staan denk ik 
-
Demhne
vrijdag 18 september 2009 13:56
ergens na de 25ste
-
PinkRose
donderdag 24 september 2009 18:01
Morgen dus?!
Spannend! Wil wel zien als je ze hebt
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 sep 2009 Boys like toys ( 3 )
- O 23 sep 2009 Reminds me of someone!
- O 23 sep 2009 I got a secret ( 2 )
- O 17 sep 2009 kansloos ( 2 )
- O 16 sep 2009 That's my drugs ( 5 )
- O 15 sep 2009 welcome to paradise ( 3 )
- O 15 sep 2009 Evil Genius
- O 14 sep 2009 Love hurts
- O 13 sep 2009 Life of a party ho! ( 1 )