Vanalles en nog wat 2
Al veertien dagen zwijgt Antigone. Gisteren zat ik er even helemaal doorheen. Ik mezelf in slaap gehuild. Zo gek, dat ook iemands zwijgen zoveel kan doen. Ze leest ook al een week mijn berichtjes niet meer en ik voel me enorm genegeerd. Ik begrijp eruit dat ook het lezen van een "goedemorgen" teveel voor iemand kan zijn. Het voelt alsof ik voor haar niet meer hoef te bestaan, alsof onze vriendschap niets voor haar betekent, alsof mijn berichtjes niet helpend zijn, alsof ik teveel ben. Alsof ze mij niet meer moet. Ik weet dat ze gezegd heeft dat ze me wel liefheeft, vlak voor ze zweeg, maar juist haar zo lange zwijgen lijkt hier niet van te getuigen. Vrijwel elke nacht droom ik over haar. Ik maak me zorgen. Over onze vriendschap en hoe het verder moet straks, maar ook over haar. Kan ik niet iets doen? Kan ik echt alleen wachten? Ik twijfel of ik haar huisgenoot een berichtje zal sturen via Facebook om te vragen hoe het met haar gaat... Veertien dagen is echt lang als je normaal dagelijks van iemand hoort!
Mijn scriptie is een puinzooi. Ik heb alles in elkaar gezet, maar hij is 11000 woorden te lang. Zit te twijfelen of ik zal gaan werken met bijlages, maar dat betekent ook dat ik komende week waarschijnlijk mijn scriptie zal moeten herschrijven. Ook mist er informatie, en de argumentatie is rommelig, hoorde ik. Alleen de conclusie was sterk, dat is iets. Verder twijfel ik over bepaalde dingen of ze in het methodisch kader of het theoretisch kader thuishoren. Waarom lijken die twee zo op elkaar? Veel te doen nog deze week, dus! Ik wilde dat ik beter sliep, dan had ik meer energie om ermee bezig te gaan.
Vanavond moet ik dan echt mijn levensverhaal gaan vertellen bij mijn kring. Vorige keer was ik niet aan de beurt gekomen. Ik vind het best wel spannend. Gelukkig is de aftrap al geweest en maakt dat het wat minder spannend. Ik ga ze ook vertellen over mijn emo-tijd. Misschien ga ik ze een liedje laten horen uit die tijd, om ze te shockeren. Ik vind dat altijd genieten, ik ben namelijk zo'n lief en verlegen meisje en dan kom ik aanzetten met foto's van mezelf met zwart haar, zwart omrande ogen en studarmbanden, en dus met kneiterharde metal.
Ook ben ik begonnen met het naaien van mijn winterjas. Dat wilde ik graag zelf doen. Ik kwam toch niet echt leuke jassen tegen dit jaar. Maar toen ik gister ging naaien, brak ineens de naald! De machinenaalden zijn nu op denk ik, want ik kon ze niet vinden, dus ik moet eerst nieuwe kopen voor ik verder kan. Ergens twijfel ik of niet mijn zus haar dure stretchnaald nog in de machine zat en hij daarom brak. Ik had wel gezegd dat ze ze moest wisselen wanneer ze klaar was, maar denk dat ze dat niet gedaan heeft. In dat geval moet er nog ergens een naald zijn, maar waar?
Nuja, ik ga zo maar weer eens aan mijn scriptie. Lekker schrijven en puzzelen. Aju!
Mijn scriptie is een puinzooi. Ik heb alles in elkaar gezet, maar hij is 11000 woorden te lang. Zit te twijfelen of ik zal gaan werken met bijlages, maar dat betekent ook dat ik komende week waarschijnlijk mijn scriptie zal moeten herschrijven. Ook mist er informatie, en de argumentatie is rommelig, hoorde ik. Alleen de conclusie was sterk, dat is iets. Verder twijfel ik over bepaalde dingen of ze in het methodisch kader of het theoretisch kader thuishoren. Waarom lijken die twee zo op elkaar? Veel te doen nog deze week, dus! Ik wilde dat ik beter sliep, dan had ik meer energie om ermee bezig te gaan.
Vanavond moet ik dan echt mijn levensverhaal gaan vertellen bij mijn kring. Vorige keer was ik niet aan de beurt gekomen. Ik vind het best wel spannend. Gelukkig is de aftrap al geweest en maakt dat het wat minder spannend. Ik ga ze ook vertellen over mijn emo-tijd. Misschien ga ik ze een liedje laten horen uit die tijd, om ze te shockeren. Ik vind dat altijd genieten, ik ben namelijk zo'n lief en verlegen meisje en dan kom ik aanzetten met foto's van mezelf met zwart haar, zwart omrande ogen en studarmbanden, en dus met kneiterharde metal.
Ook ben ik begonnen met het naaien van mijn winterjas. Dat wilde ik graag zelf doen. Ik kwam toch niet echt leuke jassen tegen dit jaar. Maar toen ik gister ging naaien, brak ineens de naald! De machinenaalden zijn nu op denk ik, want ik kon ze niet vinden, dus ik moet eerst nieuwe kopen voor ik verder kan. Ergens twijfel ik of niet mijn zus haar dure stretchnaald nog in de machine zat en hij daarom brak. Ik had wel gezegd dat ze ze moest wisselen wanneer ze klaar was, maar denk dat ze dat niet gedaan heeft. In dat geval moet er nog ergens een naald zijn, maar waar?
Nuja, ik ga zo maar weer eens aan mijn scriptie. Lekker schrijven en puzzelen. Aju!
29 okt 2019
- meld ongepast verhaal
-
SithSux
dinsdag 29 oktober 2019 12:50
Even kort door de bocht observatie met generalisering:
Voor jonge mensen is het fijne van een vriendschap dat je het gevoel hebt dat iemand om je geeft, maar willen vaak geen volledige afhankelijkheid voelen.
Dit komt omdat het leven dan nog zoveel te bieden heeft dat men liever geprikkeld wilt worden dan zorgen.
Met de hoeveelheid berichtjes die jij stuurt, krijgt Antigone misschien het gevoel dat je 100% afhankelijk van haar bent terwijl ze juist een zorgeloos leven wilt leiden. Hierdoor voelt het voor haar als een juk in plaats van een verrijking.
Ik heb ook ooit met dit te maken gehad (van de andere kant).
Wat voor mij toen werkte was dat de ander uit zichzelf liet zien dat hij geen constante aandacht van mij hoefde en dat hij zelf op 2 benen aan de grond staat. Het lastige van dit is, is dat de ander misschien geen benul heeft dat je bent veranderd.
Je zou eventueel een oprechte excuses kunnen sturen. Dat je jezelf voor schut hebt gezet en dat je zelf daar ook niet meer bij achter staat. (vermijd enige gevoel van wanhopigheid, want dan zal diegene waarschijnlijk bang zijn dat je "hysterie" helemaal niet weg is).
Ik weet niet of je wat aan dit hebt, ik bedoel het goed. Veel geluk met haar en je scriptie
-
knowthyself
dinsdag 29 oktober 2019 14:14
Ik had het niet zo verwoord, maar ik ben het over het algemeen wel eens met de obserbering met generalisatie @Sithsux .
Heb ook over het algemeen het beeld van Antigone dat ze een beetje bij de "MGTOW" vrouwenstereotype valt. Ze weet dat ze leuk en aantrekkelijk is, heeft graag satellieten om haar heen, maar wil daar niets voor teruggeven. Ze plaagt je alleen maar net genoeg om je vast te houden. Maar daar heb ik niet genoeg informatie voor
En hoewel mijn advies aan jou ook in de buurt komt van het MGTOW advies voor wat te doen in zulke gevallen, is mijn uitgangspunt heel anders.
Ik geloof er heilig in dat iedereen over het algemeen een leuker persoon is, en beter tot zijn recht komt, als ze níet handelen uit angst.
En jij voelt angst, als ik het zo goed lees. Dat er iets met haar gebeurt, en dat jij haar kwijtraakt. Of dat ze je negeert, en dat je haar aan het kwijtraken bent.
Het volgende heb ik zelf gedaan en het werkte voor mij in ieder geval erg goed, elke keer dat ik iemand ontzettend leuk ging vinden en een vriendschap en/of relatie wilde forceren.
Adem diep in en uit. Laat haar los. Gebruik het zwijgen en gemis van Antigone niet als smoes om niet aan je scriptie te werken
Als zij jou, in jouw kalme en niet angstige en haar-adorerende staat VERDIENT, komt ze weer naar je toe. Zo niet, dan kan ze maar beter blijven zwijgen en een ander luisterend oor zoeken.
Dan heb je je tijd en aandacht weer terug voor mensen zoals Ruth (ik weet niet meer wat daarvan geworden is). -
knowthyself
dinsdag 29 oktober 2019 14:16
Onder* het stereotype*
-
knowthyself
dinsdag 29 oktober 2019 14:24
PS - eigenlijk komt mijn advies HELEMAAL niet overeen met het MGTOW advies trouwens.
Zij zouden je (als je een man was) adviseren om haar actief uit de weg te lopen, en als ze naar je toe komt, complimentjes geven die ook een gemeen element bevatten. Dat zou dan haar interesse trekken, omdat mooie vrouwen gewend zijn om geadoreerd te worden.
Zo zouden minder aantrekkelijke mannen (die in de tussentijd keihard aan het liften zijn) in de ogen van mooie vrouwen in waarde stijgen.
Ik houd niet zo van spelletjes, en dat zijn spelletjes. Dus dat zou ik nooit adviseren. :'
mijn advies is: zoek gewoon iemand die je met respect behandelt zonder dat je op je hoofd moet gaan staan om diegene een plezier te doen. -
knowthyself
dinsdag 29 oktober 2019 14:26
Nog een berichtje dan maar.
Mijn speculatie over what de MGTOW vertegenwoordigers je als man zouden adviseren is slechts dat. Een speculatie. Maar ik weet hoe dan ook dat zij niet mijn aanpak zouden adviseren, omdat ze er vanuit gaan dat het paringsproces een spelletje is die vaste vuistregels heeft.
-
knowthyself
dinsdag 29 oktober 2019 14:31
Om mijn spam met een kers op de taart te beëindigen:
Ik ben nog steeds niet helemaal tevreden met mijn verwoording hierboven, mijn excuses. Mocht je er interesse in hebben, dan zal ik na mijn tentamens hebben beter proberen uit te leggen wat ik bedoelde. Voel je hoe dan ook vrij om mijn hersenspinsels te negeren.
Ohja. Succes met je scriptie en het vinden van een intacte naald! -
Morgenrood
woensdag 30 oktober 2019 17:31
Dankjulliewel voor jullie reacties! Vind ik erg lief.
Ik heb besloten haar een berichtje te sturen waarin ik zeg dat ik niet weet of ze wil of ik haar berichtjes blijf sturen en dat ik er daarom mee stop/minder. En dat ik het bij haar laat of ze aangeeft of het teveel is of niet. Want ik kan er niks mee als ze dat niet zelf aangeeft, ik kan niet haar gedachten lezen. Zelf geeft ze niks aan, dus ik ga ervan uit dat ze niet negatief naar mijn berichtjes kijkt. Ze heeft zelf ooit zwart op wit gezet dat ze mijn berichtjes nooit vervelend vindt, toen ik eraan twijfelde of ik ze wel kon sturen.
Daarnaast denk ik ook niet helemaal dat ze echt een MGTOW stereotype is, ook al zet ik haar misschien per ongeluk hier op die manier neer. Ik weet ook niet of ze alleen richting mij stil is, ik vrees dat ze tegen iedereen stil is. Zeker weten doe ik dat niet, natuurlijk. Maar ik ga wel even diep ademhalen en haar loslaten. Ze zoekt vast uit zichzelf weer contact, als ze dat weer wil/daaraan toe is... En in tussentijd contact blijven zoeken met anderen.
Ik handel inderdaad wel uit angst. Angst om afwijzing, denk ik, om verlaten te worden. Dat is inderdaad niet de bedoeling en ik moet leren om daar anders mee om te gaan. Leren dat ik zelf oke ben en vanuit dat idee handelen. -
knowthyself
woensdag 30 oktober 2019 22:32
Je bent zeker wel oké.
En je bent niet te veel. Je wordt misschien te veel als je vanuit angst handelt, maar dat worden we allemaal. En dan mag je er nog steeds zijn. Ik zeg zelf altijd: "Als ik al wist hoe ik alles in het leven aan moest pakken, dan kan ik net zo goed een boek/Handleiding schrijven en morgen doodgaan."
Ik ben echt een heel ander persoon bij mijn vriend, op wie ik kan VERTROUWEN - heb leren vertrouwen - dat hij mijn aandacht fijn vindt en in het geval van het tegendeel duidelijke taal zal gebruiken.
Dan bij een vriendin van me vroeger, toen ze in haar depressieve episodes ook stil was en wiens gedachten ik moest lezen om te weten of ik wat verkeerds had gedaan. Gelukkig hebben we na een aantal lange gesprekken vastgesteld dat we andere temperamenten zijn, en andere "vriendschapsliefdestalen hebben" en houden we daar nu rekening mee...
& Uiteraard was mijn observatie over het zijn van een mgtow stereotype onder meerdere voorbehouden maar mijn reactie(s) werden al zo lang
You can do it!
Erken je gevoelens. They are nothing if not human. Denk dan aan het fijne gevoel dat je zult hebben als je erin slaagt om er niet naar te handelen
Het is een win-win-win situatie, zo zie ik het.
1.Jij voelt je beter omdat je eindelijk een keer bent opgehouden met handelen naar die onzekerheden.
2. Andere mensen hebben de kans gekregen om je in hun eigen tempo te laten zien dat ze je helemaal niet als Te Veel ervaren.
3. De mensen die je niet zo belangrijk vinden, lopen vanzelf wel weg als zij steeds moeite moeten doen om contact te leggen.
4. In geval van 3. Heb jij meer energie over voor de mensen onder 2.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 nov 2023 Afbouwen 4: thuiskomen in je hoofd ( 1 )
- O 11 okt 2023 Afbouwen 3 en werken aan een beter functioneren
- O 09 okt 2023 Afbouwen 2
- O 06 okt 2023 Afbouwen ( 2 )
- O 07 aug 2023 Update over het leven
- O 17 mei 2023 Doodmoe
- O 20 sep 2022 Wandelen als medicijn ( 2 )
- O 13 mei 2022 Trouwjurken passen 2 ( 3 )
- O 08 apr 2022 Antigone - reflectie twee jaar later ( 5 )
- O 05 apr 2022 Trouwjurken passen ( 4 )
- O 23 aug 2021 Een bijzonder meisje
- O 12 aug 2021 Maandenlange ruzie
- O 21 apr 2021 Overwegingen rond medicatie 2 ( 2 )
- O 13 apr 2021 Overwegingen rond medicatie ( 3 )
- O 26 feb 2021 Vermoeidheid en nieuwe projectjes ** ( 2 )