You're in heaven..en ik ben hier...
Lieverd,
Afgelopen Zaterdag was jouw uitvaart. Zag je me?
Ik had het toch maar even mooi gedaan he, die speech op het podium! Ben je trots op me?....
Ik had moeite met het laatste afscheid, zag je het? Ik ging kapot. Ik was gebroken. Ik wilde je niet achterlaten, ik wilde niet van je weglopen.... Ik wilde bij je blijven, maar het kon niet.....
We zijn nog geen 48 uur verder en god, wat doet mijn hart pijn. Nog steeds, zo erg.... dit gevoel is niet te beschrijven. Ik zeg je al maanden 'het is goed zo', en dat is het ook, voor jou, je lijf was op, je kon niet meer..... maar voor mij is het niet goed. Ik ben zo boos, zo verdrietig....
Ik had je vandaag alweer willen appen, ik heb een shiny gevangen! Ik hoor het je zeggen 'ja hoor, jij weer wel' .... Maar het deed pijn. Ik voelde geen blijdschap, ik dacht alleen maar 'NEE!, ik heb nu niemand om het mee te delen'...
Ik voel me zo eenzaam, zo alleen... hoe ga ik dit doen? Hoe ga ik dit gat in mijn hart ooit nog kunnen helen?...Hoe gaan alle dingen die we deelden weer leuk worden voor mij? Zoveel wat me herinnert aan jou, en wat me dan nu verdrietig maakt...
Nog geen 48 uur verder, en ik heb je nu alweer zoveel te vertellen...
Ik mis je....
Nu al...
Zo erg...
Ik hou van jou, beste vriend, zo erg veel!
#forever35
PoesEnKat, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende