Zo eenzaam

Ik sta op het strand. Het is geen mooi weer meer. Het waait hard. Er waait een koude wind.

Een enorme open ruimte om me heen. En ik ben helemaal alleen. Heel in de verte vliegen wat meeuwen. Maar ze zijn te ver weg om erbij te horen.

Ik ben nu zó alleen. Zó eenzaam. Het grote niets voelt overweldigend. Het doet bijna pijn.

Ik voel een golf van enorme angst. Alles tintelt. Ik adem niet meer rustig, maar verkrampt.

Is dit nu mijn einde? De golven angst beuken op me in, net als de golven zout water op het strand. Ik heb mezelf niet meer onder controle. Ik weet precies wat er gebeurt. En toch helpt het niet.

Ik word steeds banger. Maar dat moet niet. Er is nog zoveel om voor te leven. En dan is mijn controle volledig weg. En alles wordt zwart voor mijn ogen.

En later kom ik weer bij, uitgeput liggend op het koude zand.

12 apr 2010 - bewerkt op 12 apr 2010 - meld ongepast verhaal

wemahorst, man, 52 jaar

Lost Line woensdag 14 april 2010 14:04
Je schrijft meeslepend^^.
wemahorst woensdag 14 april 2010 14:28
@Lost Line: Dank je, ik doe mijn best

O 26 jul 2010 Maîtresse gedumpt ( 41 )
O 06 jul 2010 Maîtresse dumpen ( 15 )
O 28 apr 2010 Geloof in Got ( 34 )
O 28 apr 2010 Knikkers ( 16 )
O 16 apr 2010 3FM Awards ( 8 )
O 14 apr 2010 Lelijk ( 1 )
O 14 apr 2010 El Bárbaro
O 12 apr 2010 Zo eenzaam ( 2 )
O 12 apr 2010 Ze deed het met hem 18+ ( 2 )
O 08 apr 2010 Oorlogje spelen ( 2 )
O 07 apr 2010 Of je worst lust ( 10 )
O 07 apr 2010 Wij zijn terug ( 1 )

vorige volgende