Knikkers
Gistermiddag was het. Ik loop gewoon weg van mijn werk. Ik heb geen zin meer om wat te doen en ze kunnen me wat, weet je. Geen zin is geen zin.
Mooi weer, ik wil buiten spelen, dus ik ga naar Wickie de Viking, mijn neefje van drie, het zoontje van mijn zus.
Ik bel aan en vraag aan mijn zus of Wickie de Viking buiten mag komen spelen. Dat mag! Hij heeft net knikkeren geleerd, dus ik wandel met hem naar de speeltuin. Zakje knikkers mee.
Eenmaal aangekomen bij de knikkerpot, zie ik dat drie jongetjes van een jaar of acht, negen al bezig zijn met een spelletje knikkeren. Ik zeg tegen ze: 'Hee! Wickie hier wil ook meedoen, ja?'. Vertwijfeld stemmen ze toe.
Maar die gastjes winnen alles! Volgens mij hebben ze met elkaar afgesproken om elkaar te laten winnen en zo alle knikkers van Wickie te graaien. Ik zie het een tijdje aan, maar al snel zijn Wickie's knikkers allemaal op. Dus ik pak wat van die jochies af. Samen spelen, samen delen.
Maar die jochies zijn het er niet mee eens en beginnen te protesteren en zelfs te janken. Komt er een papa aangestoven. Wat ik allemaal wel niet moet.
Ik neem de moeite niet eens om het die hebberige gast uit te leggen. Ik pak die daddy bij zijn vette kop en pers hem in een ijzeren houdgreep. Met mijn vrije hand grijp ik wat knikkers en druk in elk van zijn neusgaten een knikker. Klootzak.
Ik wou dat ik mijn poolbiljartbal ook nog bij me had gehad, dan had ik die in zijn waffel gepropt.
Die jeugd en hun ouders van tegenwoordig... pfff! Waar is de goede ouderwetse beleefdheid gebleven zeg! Tsss!
wemahorst, man, 52 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende