Zwaar onderwerp
Ik was net bij een avond van mijn vereniging. Daar werd het vorige bestuur bedankt voor het organiseren van een avond over "zo'n zwaar onderwerp als lhbtqi+". Ik schrok. Ik dacht: zwaar? Ben ik een zwaar onderwerp? Ik was het even vergeten...
Nu begrijp ik dat de meningen in het christelijke wereldje erg verdeeld zijn over het onderwerp lhtbqi+. Ik begrijp ook dat het als bestuur lastig kan zijn om er een avond over te organiseren wanneer je ook niemand wilt kwetsen. Maar wanneer je het een zwaar onderwerp noemt, komt dat niet echt ten goede van de emancipatie. Er ontstaat dan een soort selffulfilling prophecy (ik schrijf dit vast verkeerd) zoals Joop het zei, waarmee je het negatieve beeld bevestigt. En dat terwijl juist het omgekeerde ermee bedoeld werd.
Nee, lhbtqi+ is géén zwaar onderwerp. Het is zelfs een heel vrolijk onderwerp met glitters, regenbogen en eenhoorns. Het zijn de mensen die er een zwaar onderwerp van máken door het zo te noemen.
Momenteel bevind ik mij in zo'n accepterende omgeving dat ik voor één moment vergeten was dat het een zwaar onderwerp gevonden kon worden. Ook daardoor werd ik opgeschrikt, dat ik blijkbaar niet in een omgeving zit die representatief is voor mijn vereniging of zelfs daarbuiten. Dat er omgevingen zijn waar je op moet letten wat je vertelt over jezelf omdat je wel eens niet geaccepteerd zou kunnen worden om wie je bent. Natuurlijk weet ik dat die wereld er is, maar hij was even dichterbij dan ik besefte. Ikzelf was minder veilig dan ik besefte.
Nu begrijp ik dat de meningen in het christelijke wereldje erg verdeeld zijn over het onderwerp lhtbqi+. Ik begrijp ook dat het als bestuur lastig kan zijn om er een avond over te organiseren wanneer je ook niemand wilt kwetsen. Maar wanneer je het een zwaar onderwerp noemt, komt dat niet echt ten goede van de emancipatie. Er ontstaat dan een soort selffulfilling prophecy (ik schrijf dit vast verkeerd) zoals Joop het zei, waarmee je het negatieve beeld bevestigt. En dat terwijl juist het omgekeerde ermee bedoeld werd.
Nee, lhbtqi+ is géén zwaar onderwerp. Het is zelfs een heel vrolijk onderwerp met glitters, regenbogen en eenhoorns. Het zijn de mensen die er een zwaar onderwerp van máken door het zo te noemen.
Momenteel bevind ik mij in zo'n accepterende omgeving dat ik voor één moment vergeten was dat het een zwaar onderwerp gevonden kon worden. Ook daardoor werd ik opgeschrikt, dat ik blijkbaar niet in een omgeving zit die representatief is voor mijn vereniging of zelfs daarbuiten. Dat er omgevingen zijn waar je op moet letten wat je vertelt over jezelf omdat je wel eens niet geaccepteerd zou kunnen worden om wie je bent. Natuurlijk weet ik dat die wereld er is, maar hij was even dichterbij dan ik besefte. Ikzelf was minder veilig dan ik besefte.
27 nov 2019 - bewerkt op 27 nov 2019
- meld ongepast verhaal
-
oeleboele
woensdag 27 november 2019 23:38
Jaa ik snap wat je schrijft! Gelukkig voel jij je meestal dus niet als een zwaar onderwerp! En je hebt helemaal gelijk, het gaat over liefde, hoe is dat een zwaar onderwerp?!
-
Lezer
dinsdag 03 december 2019 19:23
Zo'n onderwerp is inderdaad niet zwaar.
-
SithSux
woensdag 04 december 2019 07:54
Heel zwaar om te horen inderdaad. Helemaal omdat het niks met hobbies/voorkeuren te maken heeft maar om hoe je bent als persoon.
Hier komt een lang hersenspinsel, omdat ik zelf in een spagaat zit.
Ik snap het bestuur wel een beetje. De kerk wil met de tijd mee, maar wel door wat er leeft binnen de (jongeren van de) kerk. Ze kunnen niet op basis van de buitenwereld gaan veranderen, want dat is een goddeloze wereld die misschien wel verkeerd verandert?
Bestuur wil met een zwaar onderwerp aangeven dat ze snappen dat het geheel misschien niet wil dat het emancipeert. Nog belangrijker dat het ook niets te maken heeft met een kwestie van tijd. Misschien blijft het antwoord wel altijd dat het niet emancipeert moet worden en dat dat in bestuur's ogen ook geen probleem is. Geen probleem omdat het met de bijbel ondersteund kan worden én de mening is van het geheel (in de kerk).
Met het zeggen van zwaar onderwerp willen ze aangeven dat ze het puur willen polsen en niet al naar een antwoord willen sturen. (ook al betekend dat het eerder een selffulfilling prophecy wordt).
Als ze er iets meer draagvlak voor komt dan noemen ze het geen zwaar onderwerp meer (maar vinden ze het nog wel), daarna zullen ze het geen zwaar onderwerp meer vinden en uiteindelijk wordt er überhaupt niet meer naar gekeken. Zo gaat het vaak met hervorming, het moet stap voor stap.
Emancipatie is belangrijk, maar er zitten grenzen aan. Bijvoorbeeld, willen we emancipatie voor pedofielen? Dit heeft 0% met lhbtqia+ te maken, maar even als voorbeeld dat emancipatie zelf niet heilig hoeft te zijn. En voor wat mensen in de kerk zal emancipatie van andere groepen niet wenselijk zijn.
Dus ik snap helemaal jouw schrik en verdriet. Ik snap ook dat het bestuur het zo aanpakt.
Het is een shit situatie. Ik denk dat de beste oplossing is om via Bijbelse manieren proberen de narratief te veranderen. Want uit sympathie en empathie werkt maar voor een deel.
Want mensen kunnen denken aan de Bijbeltekst over dat je moet lopen met wijzen om op het goede pad te blijven. Daardoor denken ze dat met criminelen omgaan zorgt voor slechte ethiek en dus ook als ze omgaan met lhbtqia+ ook zorgt voor een ander ethiek dan het Bijbelse. Hierdoor kan je die mensen alleen overtuigen via de Bijbel en niet uit empathie.
Ik zeg wel de "beste" oplossing, maar wie gaat dit doen? Het is al enorm moeilijk om erover te praten als je die vijandigheid voelt, laat staan dat je er een theologisch gevecht van wilt maken. En dan heb je nog met 'cognitieve dissonantie' te maken waardoor al je feiten misschien nog niet werken.
Misschien wilde je deze hersenspinsel helemaal niet horen (daarvoor oprecht sorry). Ik snap je gevoel en redenering helemaal en ik leef met je mee. Ik hoop dat ze er meer open voor zijn dan dat het nu lijkt en anders hoop ik dat je in ieder geval buiten je vereniging helemaal jezelf kan zijn.
Veel geluk
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 nov 2023 Afbouwen 4: thuiskomen in je hoofd ( 1 )
- O 11 okt 2023 Afbouwen 3 en werken aan een beter functioneren
- O 09 okt 2023 Afbouwen 2
- O 06 okt 2023 Afbouwen ( 2 )
- O 07 aug 2023 Update over het leven
- O 17 mei 2023 Doodmoe
- O 20 sep 2022 Wandelen als medicijn ( 2 )
- O 13 mei 2022 Trouwjurken passen 2 ( 3 )
- O 08 apr 2022 Antigone - reflectie twee jaar later ( 5 )
- O 05 apr 2022 Trouwjurken passen ( 4 )
- O 23 aug 2021 Een bijzonder meisje
- O 12 aug 2021 Maandenlange ruzie
- O 21 apr 2021 Overwegingen rond medicatie 2 ( 2 )
- O 13 apr 2021 Overwegingen rond medicatie ( 3 )
- O 26 feb 2021 Vermoeidheid en nieuwe projectjes ** ( 2 )