27 april - 30 april

Vandaag is koningsdag.
Een dag dat ik officieel een jaar single ben...
Ik wilde het gaan vieren in mijn eentje p een festival, maar helaas moet deze niet doorgaan.
Toen besloot ik de dag door te komen met wat muziek via lifestreams en wat huiswerk.

Sinds een tijdje zit ik ook op Tinder.
Niet voor de dates of seks, maar beetje om te kletsen.
De meeste matchen negeren mij, maar 1 match had na 1 minuut gereageerd.
Er was iets aan zijn berichten dat open en goed aanvoelde en toen hij vroeg of ik met dit warme weer hem wilde ontmoeten in een park, leek me dat niet zo het probleem.
Openbaar, meerdere mensen en zonlicht.

Daar aangekomen hebben we wat gepraat.
Het was heel gezellig, al duurde het maar kort.
Hij vroeg of ik in de avond terug wilde komen voor wat spelletjes of een film.
Hier heb ik even over na moeten denken, maar ik heb het gedaan.

Die avond keken we de film Beetlejuice en hebben we veel gekletst.
Het was uiteindelijk zo laat dat ik ben blijven slapen.
De intentie tot seks was er niet, althans dat was niet zijn doel.
Maar omdat er toch een bepaalde klik en spanning was is het er wel van gekomen.

De volgende ochtend werd ik wakker in zijn armen.
ik merkte aan mezelf dat ik aan het glimlachen was. Ik voelde me oprecht goed.
We zouden die dag gaan picknicken, maar het weer was ons niet gegund.
In plaats daarvan hebben we lekker films lopen kijken en samen gekookt.
Het voelde allemaal vertrouwt aan en toch klopte er iets niet... Wat dat was weet ik niet precies.
Een tweede nacht ben ik ook gebleven.
We hebben toen truth or dare gespeeld wat uiteindelijk een hele spannende, opwindende wending kreeg. Het voelde goed aan, geen verplichtingen, druk of wat dan ook. Alleen maar openheid en warmte.

De volgende dag moest hij alleen vroeg op om te werken.
Hij wilde mij laten slapen (lief), zodat ik mijn rust kreeg.
De wekker liet dat niet toe en we hebben samen kort ontbeten.
Hij is toen weggegaan en ik bleef even alleen in het huis achter.
Ik wilde zo snel mogelijk weg, want ineens voelde ik me niet op mijn gemak en bekeken.
Wel heb ik nog een briefje achter gelaten met daarin een bedankje voor de gezellige 2 dagen.

Thuis ben ik toen meteen aan het huiswerk gegaan.
Maar hij liet me over de app niet met rust.
Hij vond het briefje en zei dat dit het liefste en spontaanst ooit was.
Hij zei dat hij gevoelens voor mij begon te krijgen, net niet opslag verliefd was...

Ik wist niet goed wat ik moest zeggen en besloot de waarheid te vertellen.
Dat ik niet snel verliefd werd en dat het tijd koste.
De reden daarvoor vroeg hij niet, hij accepteerde het en wilde zorgen dat ik ook voor hem viel.

En nu vandaag (30-4) krijg ik allemaal appjes van hem die me aan het denken zetten.
Hij zit in therapie, heeft negatieve gedachten en zijn baan is een living hell (mijn woorden niet zijne).
Hij wil mij niet opzadelen met die shit, maar wilde het ook niet voor mij achterhouden.
En nou weet ik niet meer wat ik moet doen!

Het is een leuke, spontane jongen.
Het voelde allemaal goed en vertrouwt.
Ik dacht echt dat het wel wat zou kunnen worden als we de tijd nemen elkaar goed te leren kennen enzo.
En nu dropt hij een bom waar ik moeilijk om heen kan.
Zelf ben ik nog niet helemaal uit mijn negatieve periode, ik heb al een paar terugvallen gehad en nachtmerries spelen de laatste paar dagen op.
Ik wil hem best helpen in zijn proces, maar ben bang dat ik dat niet kan.
Ik ben bang dat ik hem niet kan geven wat die nodig heeft of dat ik mezelf vergeet en weer onderaan eindig.

ik weet niet of ik dit wil doorzetten..
ik ben bang en weet niet wat ik moet doen.
Het hem vertellen durf ik niet.
Ik wil hem de voordeel van de twijfel geven enzo.
Maar mijn hoofd loopt nu over met allerlei gedachten en alarmbellen die er in die 2 dagen en nachten niet waren.

Morgen (31-4) zouden we weer afspreken om spelletjes te spelen en te koken.
Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat zijn en hoe ik me dan voel.
Hopelijk kunnen we erover praten, over alles, maar ik betwijfel het..

ik ben bang..
Vol twijfel..
en ten einde raad...