30 april

Ik heb slecht geslapen.
Was misselijk en had nachtmerries.
Heb tot 4 uur zeker wakker gelegen en ben toen uiteindelijk in een onrustige slaap gevallen.
9 uur werd ik wakker. Verrot en met hoofdpijn, wat niet gek is natuurlijk!

Wel had ik 1 lieve goedmorgen app (van Hem) en een appje van een vriendin met een Rumag dag quote. Goed begin van de dag dus.
Heb heerlijk rustig kunnen ontbijten, tot een bepaald moment.

Flashbacks.
Mijn moeder en stiefvader kregen ruzie, of naja de communicatie tussen hen verliep niet vlekkeloos waardoor moeder boos werd.
Niet een klein beetje maar best heftig. Ik zat erbij, wildehet niet horen en stak alle aandacht in mijn telefoon. Echter, het geschreeuw was zo hard en er werden dingen gezegt die mijn moeder vroeger ook riep naar mijn vader.
Vechtend tegen de flashbacks en tranen ben ik zo stil als kan blijven zitten tot het over was.

Uiteindelijk was het over, het geschreeuw naar elkaar.
Maar toen zag ik dat mijn moeder haar 'vriendschaps ring' had afgedaan. De ring die ze van mijn stiefpa heeft gekregen. Nog meer flashbacks naar toen. Ik stond al klaar om de boodschapper te zijn, de ring te moeten geven aan mijn stiefpa, maar halverwege de trap weer te worden terug geroepen.
Ik stond klaar voor de tranen van mijn moeder en om haar dan te troosten, maar ook stond ik klaar voor haar uitbarsting naar mij...
Niets gebeurde, alleen dat ze de ring snel ergens onder verstopte toen ik langs liep.
Ik gaf haar een knuffel, maar die leek ze niet te willen..

En alles wat ik wilde was verdwijnen en / of vluchten.
Ik wilde hier niet tussen zitten, niet opnieuw.
Ik wilde niet boodschapper of psycholoog zijn.
Dus ging ik naar boven en nu typ ik het allemaal uit.
Het geeft rust!
Hopelijk kan ik zo beginnen aan mijn visiestukken.
Al heb ik geen idee hoe ik daaraan moet beginnen!

Dat ik het snel af mag hebben