7 mei 2010
Het is van eergisteren geleden dat ik hier geschreven heb, gisteren ging namelijk ongeveer hetzelfde als de vorige dagen: saai, vermoeid, stress, pijn tussen schouders en depressief. Als ik dan gisteren gewoon weer hetzelfde had geschreven, gaat het vervelen en het moet een beetje leuk blijven.
Vandaag was echt de slechte dag van het jaar tot nu toe, alles, maar daar ook àlles, ging mis. Het was gewoon rampzalig. Wat er dan allemaal gebeurd is? Zoals altijd had ik moeite om op te staan en op tijd aan de bus te zijn, maar dat begint al een gewoonte te worden dus dat was niet zo erg. Buiten dat opstaan was ik ook redelijk opgewekt.
Juist toen ik op de bus zat, schoot het me te binnen dat ik eigenlijk met de fiets had moeten gaan omdat ik nog een kadootje voor moederdag moest gaan kopen. Op zo'n momenten haat ik mezelf echt voor dat ik te weinig slaap, want ik kan me er bijna niet meer door concentreren. Dat ondervond ik vandaag, helaas, weer veel te vaak.
Het eerste lesuur, Latijn, kreeg ik een toets terug waarvan dat ik dacht dat ik goed voor geleerd had en dus ook goede punten voor zou hebben. Natuurlijk had ik dat met mijn stomme kop weer hélémaal verkeerd ingeschat en haalde ik een 11/20. Ik had me nochtans voorgenomen om veel beter mijn best te doen en zelfs nu ik zo hard had gestudeerd, haalde ik nog net geen onvoldoende. Ik was echt zo verontwaardigd en kwaad op mezelf dat ik begon te huilen, de eerste keer vandaag. Buiten die slechte toets dat ik had teruggekregen, moesten we ook 2 grote testen van Nederlands en Fysica afleggen. Ik had goed geleerd, zoals ik me had voorgenomen, dus ik maakte me weinig zorgen. Nederlands was eerst aan de beurt. Toen ik de toets zag wist ik dat het niet goed zou komen: hij was veel te lang, dat kreeg ik nooit op 1 lesuur af. Zoals voorspeld kreeg ik het niet af en er waren nog 2 oefeningen, die trouwens op behoorlijk wat punten stonden, die nog niet af waren. Ik zag de onvoldoende al voor me en begon weer onbedaarlijk te huilen. Toen de leerkracht dit zag, probeerde ze me gerust te stellen dat we maandag nog 10 minuten extra kregen, maar echt veel hielp het niet. Het was niet alleen die stomme toets, maar alle slechte toetsen die ik al had gedaan en alle negatieve dingen van de voorbije dagen en weken die eruit moesten. Ik kon niet stoppen met huilen en hyperventileerde. Ook het volgende lesuur, Chemie, bleef dat nog minstens een half uur doorgaan. Ik had er echt de pest in en op zo'n momenten denk ik aan zelfmoord plegen. Als ik dat doe, ben ik helemaal verloren: ik denk dan aan de gevolgen die dit zou kunnen hebben op andere mensen en ik zie mijn eigen begrafenis voor mijn ogen. Naast mijn kist staan mijn bijna hysterische moeder en ontroostbare vriend en dan word ik er opnieuw aan herinnerd aan het feit dat ik zoiets NOOIT zou doen, wat er ook gebeuren mag. Mijn toets van Fysica ging trouwens ook slecht, Na Na Fysica begon het weekend eindelijk weer. Nog snel wat piano geoefend om dan naar mijn vriend te kunnen. Juist toen ik wou vertrekken begon mijn moeder te klagen dat het veel te laat was om nog naar mijn vriend te gaan en dat ik beter wat zou werken voor school ofzo. Ze zei dat ik morgen nog een dag had om naar hem te gaan en ik kaatste terug dat ik moest leren. Daar word ik echt zo kwaad van, altijd maar werken werken werken. Alsof ik niet ook nood heb aan ontspanning en gewoon eens geen zin heb om te leren. Toen ik zei dat ik wel met de fiets naar hem zou gaan, bedacht ze zich en bracht me naar hem omdat ze bang was dat ik verkracht zou worden (er loopt een verkrachter rond in Wilrijk).
Toen ik bij mijn vriend aankwam merkte hij meteen dat er iets mis was. Hij begint me al te kennen en we krijgen echt al een band samen. Door alleen al zijn aanwezigheid voelde ik me veel beter en hij was erg lief tegen me toen ik zei wat er vandaag allemaal gebeurd was. Hij beurde me op door me de slappe lach te laten krijgen (door over scheten te vertellen). Nu ga ik slapen, morgen vroeg dag en misschien gaan ik en Wim naar Mano Mundo in Boom.
Dolores
Vandaag was echt de slechte dag van het jaar tot nu toe, alles, maar daar ook àlles, ging mis. Het was gewoon rampzalig. Wat er dan allemaal gebeurd is? Zoals altijd had ik moeite om op te staan en op tijd aan de bus te zijn, maar dat begint al een gewoonte te worden dus dat was niet zo erg. Buiten dat opstaan was ik ook redelijk opgewekt.
Juist toen ik op de bus zat, schoot het me te binnen dat ik eigenlijk met de fiets had moeten gaan omdat ik nog een kadootje voor moederdag moest gaan kopen. Op zo'n momenten haat ik mezelf echt voor dat ik te weinig slaap, want ik kan me er bijna niet meer door concentreren. Dat ondervond ik vandaag, helaas, weer veel te vaak.
Het eerste lesuur, Latijn, kreeg ik een toets terug waarvan dat ik dacht dat ik goed voor geleerd had en dus ook goede punten voor zou hebben. Natuurlijk had ik dat met mijn stomme kop weer hélémaal verkeerd ingeschat en haalde ik een 11/20. Ik had me nochtans voorgenomen om veel beter mijn best te doen en zelfs nu ik zo hard had gestudeerd, haalde ik nog net geen onvoldoende. Ik was echt zo verontwaardigd en kwaad op mezelf dat ik begon te huilen, de eerste keer vandaag. Buiten die slechte toets dat ik had teruggekregen, moesten we ook 2 grote testen van Nederlands en Fysica afleggen. Ik had goed geleerd, zoals ik me had voorgenomen, dus ik maakte me weinig zorgen. Nederlands was eerst aan de beurt. Toen ik de toets zag wist ik dat het niet goed zou komen: hij was veel te lang, dat kreeg ik nooit op 1 lesuur af. Zoals voorspeld kreeg ik het niet af en er waren nog 2 oefeningen, die trouwens op behoorlijk wat punten stonden, die nog niet af waren. Ik zag de onvoldoende al voor me en begon weer onbedaarlijk te huilen. Toen de leerkracht dit zag, probeerde ze me gerust te stellen dat we maandag nog 10 minuten extra kregen, maar echt veel hielp het niet. Het was niet alleen die stomme toets, maar alle slechte toetsen die ik al had gedaan en alle negatieve dingen van de voorbije dagen en weken die eruit moesten. Ik kon niet stoppen met huilen en hyperventileerde. Ook het volgende lesuur, Chemie, bleef dat nog minstens een half uur doorgaan. Ik had er echt de pest in en op zo'n momenten denk ik aan zelfmoord plegen. Als ik dat doe, ben ik helemaal verloren: ik denk dan aan de gevolgen die dit zou kunnen hebben op andere mensen en ik zie mijn eigen begrafenis voor mijn ogen. Naast mijn kist staan mijn bijna hysterische moeder en ontroostbare vriend en dan word ik er opnieuw aan herinnerd aan het feit dat ik zoiets NOOIT zou doen, wat er ook gebeuren mag. Mijn toets van Fysica ging trouwens ook slecht, Na Na Fysica begon het weekend eindelijk weer. Nog snel wat piano geoefend om dan naar mijn vriend te kunnen. Juist toen ik wou vertrekken begon mijn moeder te klagen dat het veel te laat was om nog naar mijn vriend te gaan en dat ik beter wat zou werken voor school ofzo. Ze zei dat ik morgen nog een dag had om naar hem te gaan en ik kaatste terug dat ik moest leren. Daar word ik echt zo kwaad van, altijd maar werken werken werken. Alsof ik niet ook nood heb aan ontspanning en gewoon eens geen zin heb om te leren. Toen ik zei dat ik wel met de fiets naar hem zou gaan, bedacht ze zich en bracht me naar hem omdat ze bang was dat ik verkracht zou worden (er loopt een verkrachter rond in Wilrijk).
Toen ik bij mijn vriend aankwam merkte hij meteen dat er iets mis was. Hij begint me al te kennen en we krijgen echt al een band samen. Door alleen al zijn aanwezigheid voelde ik me veel beter en hij was erg lief tegen me toen ik zei wat er vandaag allemaal gebeurd was. Hij beurde me op door me de slappe lach te laten krijgen (door over scheten te vertellen). Nu ga ik slapen, morgen vroeg dag en misschien gaan ik en Wim naar Mano Mundo in Boom.
Dolores
07 mei 2010 - bewerkt op 08 mei 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 02 aug 2010 2 augustus 2010
- O 20 jul 2010 20 juli ( 1 )
- O 12 mei 2010 12 mei 2010
- O 07 mei 2010 7 mei 2010
- O 05 mei 2010 5 mei 2010
- O 05 mei 2010 Rusteloos
- O 04 mei 2010 4 mei 2010
- O 03 mei 2010 3 mei 2010
- O 03 mei 2010 2 mei 2010
- O 01 mei 2010 1 mei 2010 (2)
- O 01 mei 2010 1 mei 2010 (1) ( 2 )