Rusteloos
Vanmorgen geraakte ik mijn bed weer niet uit, altijd hetzelfde liedje. Al maanden, misschien zelfs jaren, ben ik mijn lichaam aan het uitputten door zo veeleisend en perfectionistisch te zijn, maar nog nooit is het me gelukt om mijn slaappatroon te perfectioneren.
Ik heb nooit graag geslapen, laat dat duidelijk zijn, maar sinds het middelbaar ben ik minder en minder gaan slapen. De eerste maanden ging dat goed, maar na een tijdje raakte in helemaal oververmoeid. Vroeger lachte ik toen ik kinderen op TV zag slapen in de klas, mij zou dat nooit overkomen dacht ik toen. De laatste maanden van vorig schooljaar lag ik nochtans de eerste lesuren bijna constant te slapen. Helemaal uitgeput was ik, en depressief.
Niet alleen door dat slaaptekort had ik zo weinig energie, maar ook door mijn ex die echt massa's energie van me opeiste. We maakten altijd erg veel ruzie en hij vernederde mij erg vaak. Ik maakte me dan ook voortdurend zorgen over wat zijn volgende opmerking ging zijn: mijn gewicht of toch maar eens iets anders? stonden. Tenslotte maakte hij het uit op mijn verjaardag, maar eigenlijk had ik dat wel uitgelokt. Ik wilde dat híj het uitmaakte zodat ik niet zou kunnen terugkrabbelen als ik het had uitgemaakt, want dat was al eens gebeurd. Een maand lang voelde ik me opgelucht, maar toen begon ik hem te missen en dat waren de vreselijkste maanden van mijn leven. Als kers op de taart ontdekte ik ook nog dat hij me bedrogen had, maar dat had ik eigenlijk wel verwacht. Ik was in alle staten en woest, ik begon onbedaarlijk te huilen en kreeg heuse paniekaanvallen (ook al was het al maanden uit) en dat ging zo enkele dagen dagen door. Het deed echt zo verschrikkelijk veel pijn. Gelukkig ben ik nu van hem af en heb ik nu een vriend die wél goed voor me is en zeker van me houdt. Als ik nog lang met die ex was samen geweest, had ik waarschijnlijk zelfmoord gepleegd, zo erg was het. Het is nu al bijna een jaar geleden maar ik denk nog altijd vaak aan al de dingen die hij me heeft aangedaan, het is een trauma geworden denk ik. Als ik nu nog aan de rest van mijn problemen werk, kan ik misschien echt ten volle van mijn leven genieten zonder de hele dag met een slaapkop rond te lopen.
Dolores
Dolores_, vrouw, 29 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende