Verslagje van een dagje jarig zijn.
Om kwart voor 7 stap ik slaperig mijn bed uit.
''Wat was er ook weer vandaag?
Oja, jarig.''
Ik werk vervolgens de dagelijkse routine af. Wassen, plamuren, koffie drinken, aankleden, tanden poetsen.
Tien over half 8 loop ik naar het einde van mijn straat. Hij is nog steeds niet af, dus de bus kan er niet in. Net als ik er ben, komt mijn collega aangetuft. Ik stap in, hij steekt z'n hand naar me uit en zegt :''
gefeliciteerd. Daarbij kijkt hij me niet aan. Te verlegen. Jack feliciteert me ook.
Collega stopt me nog een envelop toe. Zit evenveel in als ik hem gaf een paar weken geleden.
Ik bedenk me dat geld aan elkaar geven eigenlijk behoorlijk zinloos is. Maar toch wel lief.
Vervolgens krijg ik van de andere kids chocola [ hoe WETEN ze dat?], kaarten en een tekening van het
drie- jarige zusje van Carola. Gelukkig zingen ze niet. Blijft genant. Jeugdtrauma.
Ik op een stoel voor de klas, kinderen zingend..Wat doen die leraren kinderen aan.
Ik werk bij mevrouw B. Ze weet niet dat ik jarig ben. Zeg ik ook niet. Doodsbang als ik ben 1 van de 3 weken oude gemberkoekjes te krijgen. Zelf lust ze ze niet..Ik eigenlijk ook niet. Maarja.
Als ik aan haar ontsnapt ben, zak ik thuis op de bank. Even uitpuffen en dan een boterham.
Maar..TRINGGGGGGGGGGGGGGGGG, TRINGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG.
Zus 1. Houdt me 3 uur aan de praat. Denk wel dat dat een persoonlijk record is.
Ik zeg dat ik het dit jaar niet echt wil vieren, maar ze komt toch.
Meteen weet ik weer dat ik het kleine zusje ben.
Lunch overgeslagen Als je tenminste roomsoesjes geen lunch wil noemen.
Dan maar meteen het avondeten. Joris pikt het niet langer en komt met al zijn speelgoed aansjouwen.
''HALLO, KRIJG IK OOK NOG AANDACHT??''
Ik ga maar even met hem wandelen..
Zo, nou begin ik aan het eten.
Maar..TRINGGGGGGGGGGGGGGGGGG.
Zus 2. Schade valt op zich mee. Het duurt maar een uurtje.
''Hoe is het nou met je?''
''Ja goed.''
''Echt waar?''
''Eh..ja hoor.''
''Verveel je je nou nooit alleen?''
'Neuh, ik vermaak me wel.''
''Zeker achter de computer?'' [Dit wordt erg afkeurend uitgesproken]
''Nou, soms.
Of ik ga met de hond wandelen over het strand, door de duinen..''
''Toch niet s avonds???"
Pffff, ze is lief, mijn oudste zus, maar voor haar blijf ik wel HEEL erg haar kleine zusje.
Eindelijk hangt ze op.
Mijn maag knort.
Ik ga NU...Trinngggggggggggggggggggg.
No!!
Zus 3.
Duurt ook weer een uur. Mijn linkeroor is gevoelloos en mijn rechterwijsvinger stijf.
Zij begrijpt alles. Lult lekker met me mee. We grappen wat.
En ik ben moe.
Even geen zin meer in eten klaarmaken.
Ik wacht wel een half uurtje.
Dan sta ik in de keuken. Aardappeltjes in de pan, stukje vlees.
Berentrek.
Tringggggggggggggggggggggggggggggg
Broer. Kan nooit verjaardagen onthouden. Maar leve Hyves.
''Ik zag opeens met grote letter 42 staan.''
''Expres voor jou.''
Babbel babbel, blablabla.
Ik denk aan mijn hapje dat staat te verpieteren. Draai het gas maar uit.
Dit duurt weer even..
EINDELIJK, EINDELIJK...heb ik iedereen gehad.
Ik stort me op mijn[ietwat] koude eten.
Uiteindelijk was het toch een mooie dag, bedenk ik me.
Niets geschreven en 2x in de meestgelezen. Een prestatie.
Veel pb's, reacties met lieve woorden en 3 nieuwe volgers sinds gisteren.
Wat KAN ik nog meer willen?
THANKS ALLEMAAL!!
[zondag komen ze ook nog. HELP!]