Denken met vraagtekens.
Het is vroeg in de middag. Ik zit op mijn balkon en de zon schijnt heerlijk op mijn witte melkflesjes. Ik zit, geniet en kijk naar mijn aardbeienplant waar ik 3 aardbeien aan zie hangen die ik zometeen echt moet plukken.
Uit het niks vraag ik me opeens af : 'waarom heb ik er altijd voor gekozen om leidinggevende te zijn?'
Sinds mijn 19e, toen ik slaagde voor mijn diploma, ben ik fulltime gaan werken. Vanaf toen had ik al een leidinggevende functie. Ik heb er altijd van genoten. Ik help en begeleid mensen graag, en vooral het feit dat je wat meer vrijheid heb in je doen en laten is voor mij echt een winst! Ik heb er zelf een hekel aan om taken te krijgen die ik MOET doen. Ik ben liever zelf de persoon die de taken uitdeelt. (Alhoewel ik dat nu niet hoef te doen meer. Mijn team weet prima hoe alles moet en werkt) .. Ja, er zitten veel voordelen aan.
Maar jemig, wat zijn er ook veel nadelen op te noemen. Nu denk ik zelfs dat er meer nadelen zijn dan voordelen.
Het is ook niet gek dat ik 9 jaar later met mn eerste burn-out thuis zit. Heel langzaam, nu na 3 maanden, begin ik weer met 3 dagen in de week te werken. 4 uurtjes op een dag. Voor nu gaat dat heel goed.
Heel veel van mijn leidinggevende taken liggen nog bij andere mensen, en ik vind het helemaal prima! Ik moet er ook niet aan denken om die taken er weer bij te krijgen nu al. Het komen op je werk, een beetje de normale taken doen om vervolgens weer chill en zen naar huis te gaan is heerlijk!!
En dat is juist precies wat me zo aan het denken zet. Juist die laatste zin is zooo NIET PoesEnKat.
Zit ik nou nog gewoon heerlijk in mn negatieve spiraal? Of ben ik nou gewoon tot conclusie gekomen dat ik mn functie wil opzeggen?
Dit word zometeen denk ik het gesprek wat mijn partner en ik gaan hebben als wij zo de sla en hamburgers aan het eten zijn.
Is het gek? Dat ik op mn 28e al geen functie meer wil hebben? Is juist iedereen van mijn leeftijd niet hard op weg om binnen zn werk de top te bereiken?
Ik voel me bijna schuldig om het feit dat ik dit alles denk. Raar he?!
Het leven is maar een ingewikkeld iets vind ik.
Uit het niks vraag ik me opeens af : 'waarom heb ik er altijd voor gekozen om leidinggevende te zijn?'
Sinds mijn 19e, toen ik slaagde voor mijn diploma, ben ik fulltime gaan werken. Vanaf toen had ik al een leidinggevende functie. Ik heb er altijd van genoten. Ik help en begeleid mensen graag, en vooral het feit dat je wat meer vrijheid heb in je doen en laten is voor mij echt een winst! Ik heb er zelf een hekel aan om taken te krijgen die ik MOET doen. Ik ben liever zelf de persoon die de taken uitdeelt. (Alhoewel ik dat nu niet hoef te doen meer. Mijn team weet prima hoe alles moet en werkt) .. Ja, er zitten veel voordelen aan.
Maar jemig, wat zijn er ook veel nadelen op te noemen. Nu denk ik zelfs dat er meer nadelen zijn dan voordelen.
Het is ook niet gek dat ik 9 jaar later met mn eerste burn-out thuis zit. Heel langzaam, nu na 3 maanden, begin ik weer met 3 dagen in de week te werken. 4 uurtjes op een dag. Voor nu gaat dat heel goed.
Heel veel van mijn leidinggevende taken liggen nog bij andere mensen, en ik vind het helemaal prima! Ik moet er ook niet aan denken om die taken er weer bij te krijgen nu al. Het komen op je werk, een beetje de normale taken doen om vervolgens weer chill en zen naar huis te gaan is heerlijk!!
En dat is juist precies wat me zo aan het denken zet. Juist die laatste zin is zooo NIET PoesEnKat.
Zit ik nou nog gewoon heerlijk in mn negatieve spiraal? Of ben ik nou gewoon tot conclusie gekomen dat ik mn functie wil opzeggen?
Dit word zometeen denk ik het gesprek wat mijn partner en ik gaan hebben als wij zo de sla en hamburgers aan het eten zijn.
Is het gek? Dat ik op mn 28e al geen functie meer wil hebben? Is juist iedereen van mijn leeftijd niet hard op weg om binnen zn werk de top te bereiken?
Ik voel me bijna schuldig om het feit dat ik dit alles denk. Raar he?!
Het leven is maar een ingewikkeld iets vind ik.
02 jun 2017
- meld ongepast verhaal
-
Ssdd
vrijdag 02 juni 2017 18:07
Vanavond ook sla en hamburgers.
-
st-ar
vrijdag 02 juni 2017 18:33
Dat is zeker niet gek. Je moet doen wat goed voelt! Het feit dat je al van jongs af aan een leidinggevende functies hebt, is erg knap. Het lijkt mij ook best moeilijk om in zo'n functie je grenzen aan te geven en te delegeren. Ik weet niet of ik wel zo'n functie zou willen.
Ik hoop dat je (op je eigen tempo) het werk weer kan oppakken en vooral kan doen wat je leuk vind!
-
Littleme30
vrijdag 02 juni 2017 19:54
Helemaal niet gek! Ik vind het altijd maar raar dat mensen altijd maar willen groeien en de baas willen worden. Ik vind het heerlijk om m'n werk te doen en na 8 uur de deur achter me te kunnen sluiten. Ik doe wat ik leuk vind. Waarom dat opgeven alleen maar omdat het niet een leidinggevende functie is? Je moet doen waar je je voldoening en geluk uithaalt!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 okt 2024 Dag 42...
- O 16 sep 2024 You're in heaven..en ik ben hier...
- O 17 jun 2024 Emoties, Alleen en Eenzaam.
- O 15 jun 2024 Mama, Moeder en Huisvrouw
- O 20 aug 2019 Klittenband.
- O 19 sep 2018 Geesten, Paragnost en Vragen (deel 2) ( 2 )
- O 14 sep 2018 Geesten, Paragnost en Vragen ( 5 )
- O 12 sep 2018 Vogeltjesdans, problemen en littekens ( 2 )
- O 10 sep 2018 Hilarisch, kansloos en overleven. ( 3 )
- O 19 mei 2018 Mijn koude kant en irritaties ( 1 )
- O 07 mei 2018 Opvoedpolitie en vliegend wasgoed. ( 5 )
- O 28 apr 2018 Why does love always feel like a battlefield? ( 1 )
- O 04 feb 2018 Broekplassen, Granny panties en Gips.
- O 02 feb 2018 Medicatie, Zeuren en Opvoedpolitie ( 1 )
- O 26 jan 2018 Pillen, ruzie en liefde