En zo ging het verder...

Heb al een tijd niets meer geschreven, terwijl er toch genoeg is beleefd. Ben wel een paar keer hier geweest om jullie verhalen te lezen en ik moet zeggen dat ik dat hartstikke leuk vind. Ga zo door!!

Maar goed, zoals gezegd heb ik een kleine achterstand in het schrijven van Mijn Dagboek. Waar was ik gebleven? Oh ja, de koffie date! Ik vertelde toen dat ik nog wel terug zou komen voordat de Kerstborrel zou plaatsvinden. En zowaar, hier ben ik dan weer. Jawel, er is weer het nodige gebeurd. Ik zal jullie niet langer in spanning houden.

Karin en ik gingen zoals gezegd na een vluchtige zoen ieder naar onze eigen afdeling toe. Ik weet dat ik niet verliefd ben, maar waarom dan toch die kriebels in m’n buik? Eigenlijk weet ik het antwoord al: Het is puur de geiligheid! Als we elkaar aankijken is het alsof de oerdrift naar boven komt als een vulkaaneruptie. Het overvalt me gewoon. Voor ik het weet stroomt het bloed naar die delen van mijn lichaam waar ik het op dat moment niet kan gebruiken. Zeker niet op m’n werk!

Teruggekomen op m’n werkplek verschijnt al snel een mailtje. Ik open hem en terwijl ik de letter lees, hoor ik het haar zeggen: Donderdag heb ik weer een avonddienst en ben dus ’s-ochtens vrij. Jij ook? Nu gaan m’n hersencellen tekeer als nooit tevoren. Ik word heen en weer geslingerd door gevoel en verstand. Wat is namelijk het geval? Ik ben donderdag en vrijdag vrij. En wel met een reden. Mijn vrouw is donderdag jarig. Terwijl ik dit opschrijf zie ik jullie afkeurende blikken en hoor ik de afwijzende geluiden. What can I say? Maar, een duivels plan is geboren. Ik stuur haar een reply terug met de mededeling dat ik misschien iets kan regelen, maar haar nog wel een smsje stuur.

Donderdag 15 december.

Het is zover! Ik heb het helemaal uitgedacht en het loopt allemaal precies zoals gepland. Ik breng eerst de kinderen naar school en terwijl ik terug naar huis fiets, bel ik haar op. “Met Karin, goedemorgen!”, hoor ik in m’n oor. “He hoi”, begin ik en vertel haar dat ik straks boodschappen ga halen. Karin vraagt me of ik dan nog even bij haar langs ga. Ik zeg dat ik een minuutje of vijf even binnenkom en dan weer verder moet. Het enige waar ik op uit ben is een lekkere lange intense zoen. Of ik dan ook koffie moet. Oh nee, zegt ze, daar heb je vast geen tijd voor.

Thuisgekomen pak ik het boodschappenlijstje en de autosleutels. Er zijn ook nog anders ‘boodschapjes’ die m’n vrouw voor me heeft en terwijl ik de voordeur opendoe komen de eerste buurvrouwen al het tuinpad op. Ik wordt hartelijk gefeliciteerd en stap vervolgens in de auto om ‘boodschappen te halen’.

Ik rijd linea recta naar het huis van Karin. Ze staat me al op te wachten in de deuropening. Ik loop naar haar toe en stap de woning binnen. Ze is gekleed voor de gelegenheid: spijkerbroek, topje en blote voeten. Wat is ze toch heerlijk om te zien! “Je hebt zeker niet veel tijd he?”, vraagt ze me vragend. Ik zwijg, doe een stap naar voren en geef haar een zoen. Ze beantwoordt mijn zoen met de meest vochtige lippen die ik me kan voorstellen. Onze tongen spelen een spel los van onze lichamen. Ze zuigt mijn tong naar binnen en speelt met haar lippen om mijn mond. Het kan niet langer uitblijven dat mijn testosteronspiegel zwaar in het rood gaat schieten. Mijn mannelijkheid schreeuwt erom om vrijgelaten te worden. En zonder dat er een woord wordt gewisseld pakt ze m’n hand en leidt me naar boven naar haar slaapkamer. Daar aangekomen staan we in een oogwenk naakt tegen elkaar aan en het voelt geweldig! Ze zakt op haar knieën en haar zoenende mond gaat verder. Ditmaal op een ander deel van mijn lichaam. Ik til haar op en draag haar op het bed. Samen versmelten we ineen. Feilloos voelen we elkaar aan. Nagenoeg zonder woorden laten we elkaar genieten. Geen schaamte, zonder terughouden, volledige overgave. Dit is uniek!

Al met al duurt het toch bijna een half uur voordat ik weer beneden sta. We zoenen nog wat na in de hal en dan ga ik verder met datgene waarvoor ik het echtelijk huis heb verlaten: de boodschappen.

Als ik thuiskom zit het huis redelijk vol met visite. Jullie zullen het wellicht niet geloven, maar m’n vrouw heeft de dag van haar leven gehad. De hele dag visite en toen de laatste gast ’s-avond de deur uit ging heeft ze me bedankt voor een heerlijke verjaardag! Ik heb ook m’n uiterste best gedaan om deze dag zo mooi mogelijk voor haar te verlopen. Nu weten jullie dat ik die morgen ‘iets’heb gedaan. Jullie zijn dus ook niet objectief meer. Wat ik hier alleen maar mee wil zeggen is dat ik vind dat ik m’n aandacht –op dit moment- goed over twee vrouwen kan verdelen. Wat overigens niet wegneemt dat ik echt wel weet dat het niet goed te praten is.

Tot zover dit relaas. Het is nu dinsdag en overmorgen [donderdag] is de Kerstborrel. Zoals gezegd: Dit wordt zeker vervolgd…