Het is hier heerlijk

Ohh, ik kan echt niet half uitleggen hoe heerlijk het hier is.
Ik geniet echt van elk moment dat ik hier ben.

We werken keihard hoor, maar dan ook echt keihard.
Dat moet ook wel, het leven hier is namelijk ook ontzettend duur.
Maar omdat we zo hard werken, blijft er ook wat over voor leuke dingen.

We hebben onze roosters gelukkig prima op elkaar af kunnen stemmen, zodat we vaak samen vrij zijn.
Die dagen ondernemen we van alles: dagjes naar Manly, naar Bondi, naar de dierentuin, en we hebben zelfs als echte toeristen de Harbor Bridge beklommen.
Als we wat langer vrij zijn, trekken we weg uit Sydney.
We hebben echt al een paar fantastische hikes gedaan door de Blue Mountains, we hebben wijn gedronken in Hunter Valley en er staat een tripje naar Canberra op de planning.

Eigenlijk is dat misschien wel het fijnste aan hier zijn: dat bij elkaar zijn.
We hebben al een paar andere expats ontmoet, al zien wij onszelf niet echt als expats.
Maar met hun, en soms ook met zijn 2en, is het hier heerlijk.
Soms vergeet je in je eigen vertrouwde stadje om te genieten, om eens goed om je heen te kijken, om iets nieuws te doen met zijn tweeën, maar dat is eigenlijk alles wat we hier doen.

Het gaat ook goed met me.
Niet alles is over natuurlijk, zo werkt het nou ook wel niet.
Maar ik vind hier de rust om Sebas nu ook echt een definitief plaatsje te geven.
Ik heb het gevoel alsof de druk van de ketel is, alsof iedereen om me heen in Nederland steeds maar van me verwachtte dat ik het een plaats gaf, dat ik erover heen moest komen.
Hier heb ik dat gevoel niet, hier heb ik rust.
En met al die rust in mijn hoofd, kan ik Sebas beter een plekje geven dan ooit te voren.

Want ik voel voor het eerst dat ik blij ben dat ik Sebas heb gehad.
De pijn overheerst mijn emoties niet meer.
Ik kan ook terug kijken naar al dat fijne wat we hadden en wat een toevoeging hij was op mijn leven.
Sebas heeft me dingen geleerd waar ik nu nog steeds veel aan heb, en daar ben ik hem dankbaar voor.

Er heerste al niet echt een taboe op Sebas, maar Jer en ik kunnen er nu nog vrijelijker over praten.
Hij vertelt soms stomme verhalen over dingen die hij heeft beleefd met vrienden of exen, ik vertel hetzelfde over vrienden en over Sebas.
Er is geen spanning meer nadat ik de naam Sebas laat vallen.

Dus ja, het gaat goed met me.
Ik ben rustig.