Wat is het ook een schatje
Geen woorden aan Sebas dit maal.
Maar woorden over en wellicht zelfs wel aan Jer.
Hoi, ik heet Lisa dus, zoals jullie onderhand hebben kunnen lezen in het stukje van Jer.
Die vier puntjes waar ik altijd mee afsloot, waren en bewust gekozen hoeveelheid...
Ik heb denk ik nog nooit zo veel liefde gevoeld als toen ik zijn verhaal hier las.
Deze hele situatie kan voor hem ook niet altijd makkelijk zijn.
Met mijn pijn omgaan is voor hem ook moeilijk.
Maar dat hij dan zulke mooie en lieve woorden aan Sebas richt, dat deed mijn hart groeien tot ongekende grootte.
Ik wist dat ik aan Jer een goeie had, maar was me nog niet bewust dat hij zo goed was.
Zoals hij ook al zei, was ik aan het werk en liet ik hem thuis achter om mijn hele werk door te spitten.
Ik keek echt ontzettend op tegen het thuis komen, bang dat hij las dat mijn gevoelens, angst en pijn nog intenser waren dan ik soms tegen hem zeg.
Bang dat hij dit dan toch eindelijk te veel zou vinden, dat hij het niet meer aan kon.
Niets bleek minder waar.
Ik kwam thuis en hij zat al op de bank met twee kopjes thee.
We hebben uren gepraat, of nouja, hij heeft uren gepraat.
Over wat hij gelezen had, wat hij dacht, wat hij voelde.
Hoe blij hij was om te lezen wat ik voor hem voel, over hoe ik hem beschrijf tegen anderen.
Maar vooral eigenlijk hoe intens hij het vond om dit te lezen.
Schijnbaar waren het tranen met tuiten, uren werk en veel pauzes om even adem te halen.
Maar hij vond het knap van me, dat ik niet heb durven praten, maar hier wel altijd eerlijk heb durven zijn.
Al vond hij dat wel confronterend.
En toen zei hij dat hij Sebas had geschreven.
Ik wist niet wat ik hoorde.
Maar god, wat deed mij dit janken als een kleuter.
Hij sprak zo respectvol tegen Sebas, zo zo zo zo intens respectvol, dat ik alleen maar kon huilen omdat Jer zo geweldig is.
Waar de fuck verdien ik zo'n vent aan?
Hoe heb ik dit voor elkaar gekregen?
Uren heb ik gehuild, hebben we samen gehuild.
Ik heb die jongen helemaal dood geknuffeld, ik heb hem wel honderd keer de liefde verklaard.
En Jer schreef bij de afsluiting dat hij hoopte dat ze doden nooit tot leven konden wekken, omdat hij bang was dat hij de strijd met Sebas zou verliezen.
Nou, ik kan nu voor het eerst in jaren zeggen dat ik ook hoop dat ze de doden niet meer tot leven kunnen wekken, want dan stond ik voor een hels dilemma.
Ik had niet gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar ik weet oprecht niet of ik dan nog wel voor Sebas had gekozen.
Ik hou zo ontzettend veel van Sebas, zo ongelooflijk veel, maar mijn leven nu is ook heerlijk en ik kan me niet meer voorstellen hoe het is zonder Jer. Jer hoort in mijn leven en maakt mijn leven zoals het nu is zo goed mogelijk als het kan. Zoals Sebas dat ook altijd deed. Dus ik weet het niet, en eigenlijk wil ik dat ook helemaal niet weten...
PS. wat zitten er een bijzondere mensen hier op deze site. Wat een ontzettend lieve reacties heb ik gekregen! Jullie zijn stuk voor stuk bijzondere mensen. Ook namens Jer: ontzettend bedankt!!!
Maar woorden over en wellicht zelfs wel aan Jer.
Hoi, ik heet Lisa dus, zoals jullie onderhand hebben kunnen lezen in het stukje van Jer.
Die vier puntjes waar ik altijd mee afsloot, waren en bewust gekozen hoeveelheid...
Ik heb denk ik nog nooit zo veel liefde gevoeld als toen ik zijn verhaal hier las.
Deze hele situatie kan voor hem ook niet altijd makkelijk zijn.
Met mijn pijn omgaan is voor hem ook moeilijk.
Maar dat hij dan zulke mooie en lieve woorden aan Sebas richt, dat deed mijn hart groeien tot ongekende grootte.
Ik wist dat ik aan Jer een goeie had, maar was me nog niet bewust dat hij zo goed was.
Zoals hij ook al zei, was ik aan het werk en liet ik hem thuis achter om mijn hele werk door te spitten.
Ik keek echt ontzettend op tegen het thuis komen, bang dat hij las dat mijn gevoelens, angst en pijn nog intenser waren dan ik soms tegen hem zeg.
Bang dat hij dit dan toch eindelijk te veel zou vinden, dat hij het niet meer aan kon.
Niets bleek minder waar.
Ik kwam thuis en hij zat al op de bank met twee kopjes thee.
We hebben uren gepraat, of nouja, hij heeft uren gepraat.
Over wat hij gelezen had, wat hij dacht, wat hij voelde.
Hoe blij hij was om te lezen wat ik voor hem voel, over hoe ik hem beschrijf tegen anderen.
Maar vooral eigenlijk hoe intens hij het vond om dit te lezen.
Schijnbaar waren het tranen met tuiten, uren werk en veel pauzes om even adem te halen.
Maar hij vond het knap van me, dat ik niet heb durven praten, maar hier wel altijd eerlijk heb durven zijn.
Al vond hij dat wel confronterend.
En toen zei hij dat hij Sebas had geschreven.
Ik wist niet wat ik hoorde.
Maar god, wat deed mij dit janken als een kleuter.
Hij sprak zo respectvol tegen Sebas, zo zo zo zo intens respectvol, dat ik alleen maar kon huilen omdat Jer zo geweldig is.
Waar de fuck verdien ik zo'n vent aan?
Hoe heb ik dit voor elkaar gekregen?
Uren heb ik gehuild, hebben we samen gehuild.
Ik heb die jongen helemaal dood geknuffeld, ik heb hem wel honderd keer de liefde verklaard.
En Jer schreef bij de afsluiting dat hij hoopte dat ze doden nooit tot leven konden wekken, omdat hij bang was dat hij de strijd met Sebas zou verliezen.
Nou, ik kan nu voor het eerst in jaren zeggen dat ik ook hoop dat ze de doden niet meer tot leven kunnen wekken, want dan stond ik voor een hels dilemma.
Ik had niet gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar ik weet oprecht niet of ik dan nog wel voor Sebas had gekozen.
Ik hou zo ontzettend veel van Sebas, zo ongelooflijk veel, maar mijn leven nu is ook heerlijk en ik kan me niet meer voorstellen hoe het is zonder Jer. Jer hoort in mijn leven en maakt mijn leven zoals het nu is zo goed mogelijk als het kan. Zoals Sebas dat ook altijd deed. Dus ik weet het niet, en eigenlijk wil ik dat ook helemaal niet weten...
PS. wat zitten er een bijzondere mensen hier op deze site. Wat een ontzettend lieve reacties heb ik gekregen! Jullie zijn stuk voor stuk bijzondere mensen. Ook namens Jer: ontzettend bedankt!!!
11 apr 2016
- meld ongepast verhaal
-
sadness
maandag 11 april 2016 12:43
Mooi... Dit lijkt wel een beetje een afsluiting van je "reis". Hoop toch wel nog veel van je te lezen hoor! JIJ bedankt! Voor het delen.
-
rosannemarit
maandag 11 april 2016 16:11
Het is een beetje gek om middenin iemands levensverhaal binnen te vallen, om te lezen over namen die ik niet ken, maar het is niet onprettig. Het maakt me nieuwsgierig. Het is als de eerste pagina van een boek dat met flashbacks uiteindelijk het hele verhaal gaat laten zien, maar nu weet je nog niets. Behalve de momenten van vandaag en wat je daar zelf van maakt. Heerlijk. Ik denk dat dat is hoe ik je dagboek ga lezen. Stukje bij beetje, flashback bij flashback en zeker niet op chronologische volgorde.
Ik hoop in elk geval dat je zo intens gelukkig blijft als je nu klinkt. Met Jer, met Sebas, met beide. -
*.Angel.*
maandag 11 april 2016 18:42
Lieve Lisa, ik volg je inmiddels al een heeeule lange tijd en heb op afstand met je meegeleefd en meegevoeld in het verlies van je grote liefde. Ik kreeg een brok in mijn keel bij Jer's verhaal en nu ook weer bij jouw woorden. Sebas zal nooit vergeten worden en al helemaal niet "vervangen", maar volgens mij heb je een man van goud gevonden in Jer
-
NewGirl
maandag 11 april 2016 23:34
Mooi dit
-
tinkerbella
dinsdag 12 april 2016 10:44
Ondanks de heftige gebeurtenis die je hebt mee moeten maken lezen je verhalen erg fijn weg.Je schrijft daadwerkelijk prachtig. Het is hoe rosannemarit het beschrijft. Met de flashbacks
Ik hoop oprecht dat je je rust een beetje kunt vinden en volop gaat, kan en mag genieten van je nieuwe avondtuur, met joun Jer aan je zijde en jouw Sebas die over je waakt! -
Eregorn
dinsdag 12 april 2016 11:07
Wauw wat zal dit fijn voor je zijn! Dank je dat jenons hierin mee laat lezen
-
AwfulMe.
woensdag 20 april 2016 10:37
Gelukkig hoef je niet te kiezen.
Ik denk dat er nu plaats is voor allebei.
Ben een hele tijd afwezig geweest hier, maar volgde je verhalen. Hopelijk kan ik de draad weer oppakken.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 dec 2016 Vier jaar en één dag ( 8 )
- O 16 mei 2016 Het is hier heerlijk ( 3 )
- O 11 apr 2016 Wat is het ook een schatje ( 7 )
- O 05 apr 2016 Hallo Sebastian ( 10 )
- O 22 feb 2016 #128 Volgende week ( 1 )
- O 04 feb 2016 #127 Hoe je was ( 4 )
- O 28 jan 2016 #126 Herinneringen ( 6 )
- O 20 okt 2015 #121 Doei Nederland ( 3 )
- O 31 dec 2013 #66 Lezerslijst