Hoopje ellende
Lieve mensen,
Hier komt weer mijn klaag gezang, mijn momentje van alles opschrijven en loslaten.
Of je het wil lezen of niet! Maar ik merk dat dit schrijven en jullie advies me er wel doorheen blijven slepen!
Zo als de titel zegt ben ik een hoopje ellende.
Slaap slecht tot eigenlijk helemaal niet.
Ik woel, draai, pieker en stress...
Ik huil, word woedend en wil alleen maar alleen zijn..
Alles wat afleiding zou moeten bieden, zorgt alleen maar dat ik me rotter voel en gefrustreerd.
Gisteren kreeg ik te horen dat ik een 'normaal, gezond mens ben, maar enkele zwakheden heb op gebied van denken'..
Ik had niet de stempels die mensen me al jaren gaven, geen dyslexie, geen ADD.
Het stond er ZWART OP WIT, ik kreeg wel stempel dyslexie, omdat de scorens zo ver uiteen zaten (boven gemiddeld en dan onder gemiddeld)..
Echter, geloofde ik er geen ene kl*te van!!
Ik werd er angstig van en heel naar.
Alles wat mensen zo vaak zo keihard hadden gezegd, het was er nooit.
En misschien raad je het al, door dat te laten merken aan die vrouw kreeg ik de volgende diagnose..
Ik heb faalangst in combinatie met aangeleerd negatief gedrag, wat dus inhoud dat ik alles negatief zie en alles wat negatief is aanneem als waarheid.. Want positiviteit heb ik blijkbaar al zo lang niet gehad dat ik die positief negatief voor me is geworden en andersom!
En doen barste de bom, in de auto.
Ik wilde al die dingen niet weten.
Ik wil niet leren wat positief denken is, na al die ellende heb ik deze negatieve dingen omarmd en er mee leren leven.
Dat wil ik niet zo maar om gooien en anders aanleren!!
Daarnaast had ik die avond ook besloten het uit te maken met me huidige vriend. Ik durf het niet, weet niet hoe en al helemaal niet wanneer. Maar die stap moet er wel van komen want hij, hoe lullig ook, maakt me niet gelukkig!
En daar boven op heeft een vriend besloten helemaal geen contact meer met me te willen. Omdat hij niet weet wat hij wil en wat goed voor hem is en dus even helemaal niks meer wil! Ik ben dus ook niet goed voor hem of niet belangrijk genoeg om vrienden te blijven...
Dat steekt!
Het steekt zo erg dat ik me verraden voel, me ziek voel en liefst naar hem toe wil en zeggen dat hij de grootste eikel op de wereld is, want hij is niet de enige die niet weet hoe en wat!
Maar besluiten zijn gemaakt, keuzes zijn gemaakt, dingen zijn gezegd...
Ik kan er niet om heen en voel me alleen maar klote.
En nog kutter is dat ik maandag een toets heb. Een hele belangrijke.
NO WAY dat die ooit nog goed komt.
NO way dat ooit iets nog goed komt.
Misschien moet ik mezelf maar gewoon afzonderen van alles en iedereen.
Alleen ik (af en toe collega's voor communicatie) en verder niemand.
GOD WAT ZOU DAT HEERLIJK ZIJN!!
ALLEEN!
Hier komt weer mijn klaag gezang, mijn momentje van alles opschrijven en loslaten.
Of je het wil lezen of niet! Maar ik merk dat dit schrijven en jullie advies me er wel doorheen blijven slepen!
Zo als de titel zegt ben ik een hoopje ellende.
Slaap slecht tot eigenlijk helemaal niet.
Ik woel, draai, pieker en stress...
Ik huil, word woedend en wil alleen maar alleen zijn..
Alles wat afleiding zou moeten bieden, zorgt alleen maar dat ik me rotter voel en gefrustreerd.
Gisteren kreeg ik te horen dat ik een 'normaal, gezond mens ben, maar enkele zwakheden heb op gebied van denken'..
Ik had niet de stempels die mensen me al jaren gaven, geen dyslexie, geen ADD.
Het stond er ZWART OP WIT, ik kreeg wel stempel dyslexie, omdat de scorens zo ver uiteen zaten (boven gemiddeld en dan onder gemiddeld)..
Echter, geloofde ik er geen ene kl*te van!!
Ik werd er angstig van en heel naar.
Alles wat mensen zo vaak zo keihard hadden gezegd, het was er nooit.
En misschien raad je het al, door dat te laten merken aan die vrouw kreeg ik de volgende diagnose..
Ik heb faalangst in combinatie met aangeleerd negatief gedrag, wat dus inhoud dat ik alles negatief zie en alles wat negatief is aanneem als waarheid.. Want positiviteit heb ik blijkbaar al zo lang niet gehad dat ik die positief negatief voor me is geworden en andersom!
En doen barste de bom, in de auto.
Ik wilde al die dingen niet weten.
Ik wil niet leren wat positief denken is, na al die ellende heb ik deze negatieve dingen omarmd en er mee leren leven.
Dat wil ik niet zo maar om gooien en anders aanleren!!
Daarnaast had ik die avond ook besloten het uit te maken met me huidige vriend. Ik durf het niet, weet niet hoe en al helemaal niet wanneer. Maar die stap moet er wel van komen want hij, hoe lullig ook, maakt me niet gelukkig!
En daar boven op heeft een vriend besloten helemaal geen contact meer met me te willen. Omdat hij niet weet wat hij wil en wat goed voor hem is en dus even helemaal niks meer wil! Ik ben dus ook niet goed voor hem of niet belangrijk genoeg om vrienden te blijven...
Dat steekt!
Het steekt zo erg dat ik me verraden voel, me ziek voel en liefst naar hem toe wil en zeggen dat hij de grootste eikel op de wereld is, want hij is niet de enige die niet weet hoe en wat!
Maar besluiten zijn gemaakt, keuzes zijn gemaakt, dingen zijn gezegd...
Ik kan er niet om heen en voel me alleen maar klote.
En nog kutter is dat ik maandag een toets heb. Een hele belangrijke.
NO WAY dat die ooit nog goed komt.
NO way dat ooit iets nog goed komt.
Misschien moet ik mezelf maar gewoon afzonderen van alles en iedereen.
Alleen ik (af en toe collega's voor communicatie) en verder niemand.
GOD WAT ZOU DAT HEERLIJK ZIJN!!
ALLEEN!
17 aug 2017
- meld ongepast verhaal
-
aeracura
donderdag 17 augustus 2017 21:30
dat is wel veel tegelijk.. -
Lezer
donderdag 17 augustus 2017 21:46
Heel veel sterkte, wens ik je toe. Je hebt er over nagedacht om het wel of niet uit te maken. Volg je hart.
En voor de toets, heel veel ToiToiToi!! Probeer je best te doen. Meer dan dat kan je niet doen. De toets is voor jezelf, probeer je daar op te focussen voor nu.
Sterkte
-
Dagda
donderdag 17 augustus 2017 22:03
@aeracura ja en dat is nog niet eens alles maar wel alles wat nu heel erg hoog zit.
@lezer ik heb er over gepraat ook nog en velen denken dat het voor mij beter is als ik de stap zet, omdat ik me alleen maar aan het irriteren ben.
Wat betreft die toets, ga ik inderdaad me best doen. Wordt een lastige opgave met volle aandacht nog te leren, maar alle kleine beetkes helpen.
Bedankt -
Lezer
donderdag 17 augustus 2017 22:20
Het gaat er ook om wat jij vindt. Als je erover nadenkt, ben je met gedachten bezig. En laten gedachten nou et beïnvloedbaar van buitenaf zijn.
Ik zal voor je duimen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 02 jan 2021 About me and 2020 ( 1 )
- O 21 sep 2020 Helemaal over ( 4 )
- O 08 sep 2020 Het is klaar.. ( 7 )
- O 07 sep 2020 Still isn't over ( 4 )
- O 30 aug 2020 How to break up???? 18+ ( 1 )
- O 18 mei 2020 Lichte paniek ( 3 )
- O 30 apr 2020 30 april
- O 30 apr 2020 27 april - 30 april
- O 04 apr 2020 Huilen ( 2 )
- O 04 apr 2020 Oproep aan hen die mediteren ( 6 )
- O 26 mrt 2020 Mag jij er zijn? ( 3 )
- O 23 mrt 2020 Pas 1 week ( 2 )
- O 05 feb 2020 Vraagje
- O 05 feb 2020 Het gaat... Redelijk
- O 29 mei 2019 Het meubilair ( 2 )