Lieve Dagda,
De laatste keer vertelde ik over die nieuwe liefde, waar eigenlijk al wat rode vlaggen en alarmbellen bij zaten..
Die leuke jongen van april en mei die is verdwenen.
Het blijkt dat die naast zijn oude verslaving een nieuwe verslaving heeft (alcohol) met nare gevolgen (agressie).
Al meerdere keren (ongeveer 5x) heeft hij ruzie gekregen met ouders, beste vrienden en broers, naar mijn mening om niets. Maar hij had gedronken en kut dag of dagen en dan komt iets niet goed aan en huppa meneer maakt knallende ruzie, schreeuwt, vloekt, dreigt en vervolgens mept die de deur in elkaar of slaat tegen de muur.
En ja dan heeft meneer wat gedronken...
Wanneer meneer niet drinkt is het een narcist.
Althans dit heb ik mij door meerdere goede vrienden van mij laten vertellen, als ik hem omschreef.
Nou ben ik niet bekend met narcitsten, weet allen de vage omschrijving die luidt: 'narcisten zijn mensen die zich zelf geweldig vinden en alles moet altijd om hun draaien en ze doen er alles aan om dat voor elkaar te krijgen.' Later heb ik even op google gekeken voor meerdere kenmerken en toen kwam ik bij de site:
http://www.lentis.nl/probleem/narcistische-persoonlijkheidsstoornis/kenmerken-narcist/Ik schrok hiervan... de punten die op de site staan, als je er 5 of meer hebt ben je narcist en meneer voldeed zeer zeker aan meer dan 5..
Nou zat ik al een tijdje (ongeveer maand) dat ik twijfelde over mijn gevoelens voor hem.
Al gauw kwam ik er achter dat het meer vriendschappelijke gevoelens waren dan liefdes gevoelens.
Ik wilde geen 'ik hou van je' meer zeggen, omdat het niet goed voelde. Ik wilde geen kus geven of krijgen want dat voelde raar. Ik wil geen seks, maar verplichtte mezelf na 2 weken niets om toch maar eens iets te ondernemen. Zelfs al was het alleen handwerk. Mijn gevoel voor hem was er niet meer, was verdwenen. Dat vond ik oneerlijk.
Op het moment dat ik besefte dat ik het uit wilde maken wist ik niet hoe en gaf mezelf de tijd om mijn gevoel te verwoorden, te verwerken en zo te kunnen uitspreken (fac-to-face) dat het niet al te pijnlijk werd... Helaas het is me niet gelukt en nu is het zo ver dat het moet..
Ik begin bang voor hem te worden vanwege zijn 2e verslaving met nare gevolgen.
Ik durf mijn mond amper tegen hem open te doen, weinig nee te zeggen of überhaupt wat zeggen.
Ik ben bang dat als ik het uit maak face-to-face dat hij mij gaat bedreigen, dingen om mij heen stuk slaat en mij dan gaat manipulateren om bij hem te blijven.
Nou ben ik nog steeds ondanks groei est onzeker en kan bij zulke mensen makkelijk toegeven aan wat hun willen. Maar dit is niet wat ik wil en sterker nog ik denk zelfs dat het op langere termijn extreem gevaarlijk gaat worden..
Als hij werkelijk een alcoholist met agressie en narcist is...
Mijn vrienden, ouders, zusje, zijn beste vriendin en ex beste vriend zeggen het nu ook allemaal.
'Meid, rennen. Niet face-to-face, niet langer wachten. Wegwezen en wel nu!'
Maar hoe maak ik het uit met zo iemand. Hoe doe ik dit?
Hoe werkt dit...
Hoe kan ik zeggen 'het is over!' zonder dat hij mij of zichzelf wat aandoet of het huis kort en klein slaat of mij gaat manipulateren/ bedreigen...
Ik heb heel veel steun van mensen die erbij willen zijn of erna willen komen of zelf bij wie ik tijdelijk mag wonen voor als die gaat stalken....
Hoe moet ik dit doen???
Hoe moet ik dit aanpakken??
Hoe moet ik het uitmaken!!!!
Als niet nu of binnen 2 weken gebeurd ben ik ontzettend bang voor wat er allemaal gaat komen.