Ik kijk met stijgende verbazing naar al die mafkezen die juichen omdat het zo koud is.
''Omdat er dan eindelijk weer een Elfstedentocht komt.''
Na 3 dagen matig vriezen, storten ze zich al met ware doodsverachting op het ijs.
En dan is hun verbazing ook nog groot wanneer ze een ware slalom rond de talloze wakken uit moeten voeren.
Toch melden ze desgevraagd aan de opgewonden hijgend wachtende journalisten dat het ijs PRIMA is.
Ik schud het licht grijzende hoofd, zittend voor de tv. Gevaarlijke ziekte, die Elfstedenkoorts.
Je gaat er van hallucineren en wartaal uitslaan. Iemand zou ze in bed moeten stoppen met de deur op slot.
Zelf geniet ik totaal niet van die winterse zooi.
Het is koud, glad en vreselijk onhandig. En bovendien funest voor je uiterlijk.
Ik zweer dat er een nieuwe rimpel is bijgekomen. Puur door dat vriezen.
Mijn handen zijn knalrood(schraal) zelfs al draag ik handschoenen. Fuchsia roze. Met bijpassende muts.
Want ik deins nu werkelijk nergens meer voor terug. Zet alle onmogelijke middelen in om enigszins op temperatuur te blijven.
Daarnaast hangen er vellen aan m'n neus, door de rottige koude wind totaal uitgedroogd, en ziet mijn haar
eruit als een platte, statische pannenkoek. Door het dragen van bovengenoemde muts. Fuchsia roze. Met knot bovenop.
Ook dat nog.
Gelukkig bewaar ik nog net mijn gevoel voor humor. Ik begin niet onmiddellijk te foeteren wanneer mijn HTM bus ermee kapt.
''Pech'', meldt de chauffeur laconiek.
''Had er toevallig iemand koffie bij zich'', vraagt een grapjas achterin.
''Ik wist niet dat we in het OV ook al een slaapzak mee moesten nemen'', doe ik er dan maar een schepje er bovenop.
Gelukkig doet de bus het weer na een her-start. We vervolgen onze weg.
's Avonds zie ik op tv reportages over transplantaties en by- passes. Nee, geen programma van de E.O (Evangelische operaties), maar het RTL en NOS nieuws. Over het ijs van de Elfstedentocht. Het moet niet gekker worden.
Ik steek wat kaarsjes aan en kruip onder een dekentje. En hoop dat ik, wanneer ik in slaap val, droom van een heerlijk warme zomerdag. Ergens in juli. Ik lig in m'n luie stoel. Met een erg bloot truitje. Een Fuchsia roze..