Lelijk gedicht
Dit is geen poëzie van bloemen
noch van stralende woorden
en betekenisloze esthetiek,
de zon straalt ook wel zonder mij
en je glimlach, schone dame
interesseert mij geen mallemoer,
dit is een gedicht van hard beton
en koude stenen in je maag
een gedicht met lelijke woorden
voor een lelijke, kille wereld
en om te vluchten in stomme stilte
naar weetikveelfuckingwaar
om te leven los van valsheid
en schijnheilig sentiment
een gedicht dat mij zal vinden
leven en liefde ontwend
ik moet weg van deze smerigheid
om mijn woorden te zuiveren van smaad
om bovenop een berg te zitten
of aan de rand van een eindeloze zee
en te schreeuwen zonder woorden
en vanuit die schreeuw
en vanuit die onmachtige razernij
de woorden weer te vinden
die ik ooit zo vrij hanteerde
en die mij bevrijden zullen
van het schijnwezen
dat ik geworden ben.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende