Ik heb een nieuwe,oude dame voor op de maandag.
Had haar adres al gekregen,maar geen startdatum. Dus ik besloot gisteren om haar even te bellen.
Het is namelijk gebruikelijk dat je even kennis maakt,best logisch..
Maar ik belde haar dus op,zei ze dat ze al op me zat te wachten. Want ze hadden tegen haar gezegd dat ik zou komen..
Nou,ik wist van niks. Verbaasde haar niet :'' Het is de hele tijd al een zooitje daar.
Maar jij klinkt tenminste wel normaal..''
Ik zei dat ik eventueel nog wel even langs kon komen,als ze dat wou.
''Nou,kom dan,zei ze. Ze legde uit waar ik precies moest zijn. Ik kende de straat wel,dus ik was er zo.
''Oehoe !'' Stom is dat altijd,je hoort iemand wel roepen,maar je weet bij god niet waar het vandaan komt..
Sta je daar een beetje stuntelig te kijken..
Gelukkig zag ik een raampje opengaan..Ah,daar was 't..
Gelijk babbeldebabbel...En uiteraard ; wil je koffie ? ''Ja,graag.''
Kaakje erbij (NEEEEEE) ''Ja,lekker..
Of toch een koekje met chocolade erop ? ''Ja,doe die maar..''
''Die moet ik even pakken,want die ligt in het electriciteitskastje,niet hier in de kamer.
Te gevaarlijk voor mij..'' ''Bang dat u ze dan opeet ?''
Ze lacht hardop...
Na de kopjes koffie,stel ik voor toch nog wat voor haar te doen.
''Mijn mond valt open,maar graag !'' En als ik net bezig ben,roept ze : lukt het zo schat ?''
''Ja,hoor,lukt best..''
Wij kunnen het samen wel vinden denk ik zo...