Vanochtend. Ik was aan het werk bij Mevr. S. Eigenlijk stond ik op het punt om naar huis te gaan, toen de deurbel ging. Deze staat bij haar op orkaansterkte, zodat ik van schrik een meter uit mijn stoel de lucht in spring en mijn hartslag gevaarlijk omhoog schiet.
''Deze meneer komt ons even gezelschap houden.''
-''Eh gezellig.''
Hij heeft een berg apparatuur bij zich en lijkt een beetje op Erik Mouthaan, maar dan in de hetero-uitvoering.
Tenminste..dat schat ik zo in..
''Ik kom bij u een oormeting doen.''
-''O, ik weet van niks'', zegt mevrouw S. Iets wat bij mij geen verbazing wekt, want ze is al jaren bezig te dementeren. Maar in haar agenda staat ook niets genoteerd, zodat ik denk dat ze zelf een afspraak heeft gemaakt zonder dat iemand uit haar omgeving dat wist. Anders was er vast familie aanwezig geweest.
-''Ik heb wel ook last van mijn ogen, maar ik hoef gelukkig niet meer naar mooie mannen te kijken.''
''Hè jammer voor u'', grapt de man. ''Komt er eindelijk es een mooie man binnen, kunt u het niet goed meer zien!''
Ze lacht hardop.
Terwijl de oor-meneer alles klaar zet, krijgt de 91-jarige dame een vragenlijst in haar handen gedrukt.
''Of ze deze even in wil vullen.''
33 vragen..Ik lees ze maar aan haar voor. (Want ze vind het maar kleine rotlettertjes)
''Als er iemand naast u staat en tegen u praat, kunt u dat dan goed verstaan?''
-''Eh, niet als ze heel erg slist.''
''Dat antwoord staat er niet bij.''
Ik kies maar voor: 'bijna altijd''.
''Als er een auto op straat aan komt rijden, weet u dan meteen van welke kant-ie komt?''
-''Dat ligt eraan.''
Oké..deze moet duidelijker.
''Als ik nu in mijn handen klap, kunt u dan horen waar dat vandaan komt?'' (Ik klap in mijn handen)
-''Dan moet je even ergens gaan staan waar ik je niet zien kan, want nu zag ik 't.''
Ik vul maar 'soms' in.
''Kunt u een TV presentator aan zijn stem herkennen?''
-''Als 't een bekende is, wel ja.''
Ik vink 'Vaak wel' aan.
''Als u in de kroeg zit, kunt u de gesprekken dan goed horen?''
-''Ja hoor, gaat prima.''
''Goh mevrouw S. zit u weleens in de kroeg dan?''
Ik doe maar 'vaak''.
''Als u visite heeft en de tv/radio staat aan, kunt u gesprekken dan nog volgen?''
-''Nee, ik doe die dan uit, aan laten staan is onbeleefd.''
Erik Mouthaan zit inmiddels met de armen over elkaar de zaak te volgen. Hij heeft er wel lol in.
''Kunt u aan de antwoorden niet : weet niet/geen mening toevoegen?''
-''Nee, want dan zal deze doelgroep alleen maar DAT antwoord aanvinken.''
Dan krijgt mevrouw een koptelefoon op. Bij elk piepje wat ze hoort, moet ze op het knopje drukken.
Sommige hoor ik dwars door dat apparaat heen. Mevr. S hoort die trouwens ook. ''Ai, wat een kleregeluid''.
Daarna laat hij haar woordjes horen en moet ze die na-zeggen. Dat lukt best aardig. Tot op zekere hoogte.
''Feit! ...Maar kan ook geit zijn..mag ik trouwens stoppen, ik wordt er misselijk van.''
-''Ja, ik ben een vervelende kerel..''
''Nee hoor, ik vind u heel aardig, maar uw spelletjes niet.''
''Ik ga twee nieuwe afspraken met u maken.''
-''Zo!'' Haar ogen glimmen verdacht ondeugend.
''Twee dates'', zegt Erik.
''Dat is me verdorie zelfs op mijn 18-de niet overkomen.''
Ik noteer de afspraken in de agenda. Ik zou haar niet graag twee dates door haar neus boren..
Dan moet ik als de sodemieter naar huis, want anders staat mijn buscollega te toeteren.
''Tot volgende week'', zeg ik.
-Nee, over twee weken.'' Erik Mouthaan kijkt me verwachtingsvol aan.
(Ik wist wel dat deze Mouthaan GEEN homo was)
''Ik heb het tegen mevrouw S. Die zie ik volgende week al.''
Eenmaal thuis blijkt dat ik mijn middagmaal wel kan vergeten. Maar ach..daar staat wel een hoop lol tegenover.