Opnieuw toch tranen
Dagda,
Had mezelf voorgenomen dat ik een aanname had gedaan op basis van bepaalde dingen dat ik er niet van uit mocht gaan dat.
Ondanks dat leuke jongen mij negeerde had ik toch zo iets van, wie weet druk of zo.
We waren tenslotte ook een soort van vrienden...
Tot ik dat bericht op Facebook zag waarin stond dat het sinds de KERST al officieel was...
Daar kwamen de tranen weer.
Nu begreep ik waarom die mij negeerde. Hij was al een tijdje met haar bezig. Geen probleem, maar ik dacht dat het vriendschappelijke ergens zou stand blijven.
Dat vriendschappelijke heb ik mij, besef ik nu, net zo hard ingebeeld als dat het mogelijk wat kon gaan worden tussen ons.
Hoewel leuke jongen wellicht de gene is waarvan ik altijd zou hopen dat..
Besef ik me nu ook hoe stom ik ben geweest (of soort goedgelovig).
Ik hoopte op dingen of geloofde dat misschien, maar het is er wellicht nooit geweest... Ik weet niet zeker natuurlijk, maar ga hem ook niet aan de tand voelen.
Nu ben ik een soort van liefdesverdriet aan het hebben en ik ben blij dat het mag bij vrienden en familie. Dat ze het snappen waarom ik mij zo voel.
Heb tegen mezelf gezegt dat ik dit voorlopig niet meer wil, voor mezelf. Deze gevoelens en dat ik dus de komende 2 jaar (want dan studeer ik ook nog) niet opzoek ga of geen verwachtingen heb betreft liefde. Wel zal ik proberen er voor open te staan, maar dan moet het echt op mijn pad komen/ spontaan gaan.
Dagda, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende