Ik vind een huis zonder planten saai . Dus wil ik ze hier in mijn woonhok ook hebben .
Maarja..ik heb duidelijk geen groene vingers . Om de zoveel tijd moet ik een paar nieuwe gebladerde vrienden aanschaffen,omdat er weer een paar het loodje hebben gelegd .
Meestal zijn de planten in de vensterbank de eerste slachtoffers..
Hoe dat komt ? Ik vergeet ze gewoon water te geven..
OF ik denk er wel aan,maar dan stel ik het uit tot morgen,en de volgende dag stel ik het weer uit en de volgende...nouja je begrijpt het wel..En als ik eindelijk dan eens de gieter pak,zie ik alleen nog maar wat bruin/gele sprietjes waar eerst een mooie plant stond te groeien en bloeien..
Planten met bloemen eraan,zijn al helemaal niet aan mij besteed..binnen een ommezien zit er geen bloem meer op..liggen allemaal op apegapen in de vensterbank.. een trieste aanblik..En dat terwijl, als ik bij andere mensen naar binnen gluur, (slechte gewoonte)ik diezelfde dingen in volle glorie zie staan .
(Of zouden dat nepperds zijn..
)
En dan heb ik het nog maar liever niet over die dingen die je met kerst vaak ziet,kerststerren heten ze
geloof ik..Die haten mij echt,lijkt het wel . Mevrouw B heeft er nog 1 op haar tafel staan..
Maar bij mij vallen de bladeren er al af,zodra ik met zo'n plant hier over de drempel stap..
Je denkt dat ik overdrijf ? Nee,echt niet hoor,ik schrijf de waarheid..Bestond er maar zoiets als de plantenfluisteraar,dan kon ik vragen waarom ze mij niet aardig vinden..Ik bedoel..soms doet het best pijn...Misschien kan die Ogilvy vent eens met ze babbelen...Hij kletst al met baby's en geesten,dus waarom niet met mijn plantjes ? (Howel ik het stiekem wel een enge vent vind )
Ooit heb ik geprobeerd een tijdje vol te houden om wel water te geven...Werden al mijn planten geel..
Gaf ik weer teveel...
Pfffff . Dus nu heb ik definitief geaccepteerd dat we nooit echt vrienden zullen worden..
De planten en ik...
Gelukkig bestaat er nog zoiets als vetplanten...Ze zijn misschien niet zo mooi..
Maar goh,wat kunnen die dingen lang zonder water..