Druk bezig met het regelen van de begrafenis.
Gisteren bij de begrafenisondernemer geweest, samen met zussen, broer en aanhang.
Allemaal om de tafel, er mist er eentje..Vroeg me een paar keer af ; waar is Arien?
Verwachtte steeds dat ze ergens naast me stond..Raar.
De kaart is heel eenvoudig. De tekst had ik al gemaakt. Net zoals ik al meer dingen geregeld had.
Is geen verdienste, ze was al zolang ziek en ik heb stiekem al vaker gedacht dat het mis zou gaan.
In mijn hoofd had ik haar begrafenis al 10x geregeld.
De keuze van de muziek, toespraak alles..Nooit opgeschreven, want dat zou het te definitief gemaakt hebben. Ik wilde de goden niet verzoeken..op geen enkele manier.
Uiteraard heb ik wel gevraagd of de anderen het er mee eens waren, en dat als zij iets anders wilde,
ze dat moesten zeggen. Dan konden we het veranderen.
Maar ze gingen akkoord met wat ik wou.
De tekst van de kaart luid:
Na een zeer moedig gedragen ziekte is van ons heengegaan onze lieve dappere zorgzame zus,schoonzus,tante en nicht,
Arina Catharina
Op de veel te jonge leeftijd van 52 jaar.
Gevolgd door onze namen en die van hond Joris.
Bij de kaart gevoegd zit een kleiner kaartje met mijn ''Zijden draad''
Woensdag hebben we een condoleance in het rouwcentrum.
Daar kunnen mensen afscheid van zus nemen. De kist is dicht, maar er staat een grote foto van haar op.
Van afgelopen zomer, toen het echt goed met haar ging.
Uiteraard ook een groot bloemstuk van ons, gemaakt door mijn zwager. Hij is bloemist.
Veel rode en gele bloemen.
In de aula krijgt iedereen een roos met kaartje en pen.
Het is de bedoeling dat iedereen een laatste groet aan Arien op het kaartje schrijft, en dat ze die op de begraafplaats op haar kist neerleggen.
Er zullen 3 liedjes gespeeld worden.
Zeg me dat het niet zo is-Frank Boeyen.
Bright eyes van Art Garfunkel.
Dat komt door jou- Guus Meeuwis.
Ik denk niet dat ik het hierbij droog ga houden..
Ik probeer nog een toespraak te schrijven. Lukt niet achter de computer heb ik gemerkt.
Maar buiten op straat schiet er van alles door m'n hoofd.
Loop ik daar weer met tranen in m'n ogen.
Het gaat nog wel lukken. En dan nog maar kijken of de brok in m'n keel niet te groot is om het uit te spreken..
Aan jullie ; heel erg bedankt voor de steun, lieve woorden, pb's en kaarten die ik heb gehad!
Dat doet echt goed, lief