Sterk zijn en doorgaan

Dagda,

vandaag is het een maand geleden dat ik mijn ex op alles heb geblokkeerd en op de zwarte lijst in mijn telefoon heb gezet.
Toen ik het deed had ik al het gevoel dat ik er nog heel lang nare gevoelens etc. aan over zou houden. De eerste week voelde ik mij dan ook echt niet lekker in mijn vel zitten en misselijk.
De tweede week deed ik allerlei spontane acties en was ik wild en even gelukkig.
Toen kreeg ik ineens allerlei verzoeker op social media van onbekende mensen...
Dat was hij, wist ik meteen..

Ik heb ze allemaal verwijderd en ook meteen geblokkeerd.
Uiteindelijk is het hem toch gelukt. Hij had een account aangemaakt en deed zich voor als iemand met wie ik stage had gelopen zo'n 4 jaar terug. Al die namen wist ik niet meer. Had hem niet geaccepteerd maar kon wel met hem chatten. Dus dat deed ik.
Toen hij vragen begon te ontwijken/ vermijden en heel erg specifiek in details van over zijn leven. Begon ik argwaan te krijgen en dat had hij denk door, want hij brak en werd boos.
Hij wilde de echte reden weten waarom ik hem had geblokkeerd etc.
Die gaf ik hem; ik was er klaar mee en kon het niet meer.
Dat geloofde hij niet! hij bleef pushen de reden te geven.
Ik zei toen dat hij mij nu ontzettend bang heeft gemaakt, omdat hij zo veel nep accounts heeft gemaakt voor contact. Ik gaf nog een keer de reden, zei dat ik er echt klaar mee was en blokkeerde hem.

Toen bleef het even rustig. Ik werd weer emotioneel sterker en fysiek voelde ik mij beter.
Alles leek weer op zijn plek te vallen en goed te gaan.
Tot hij 2 weken geleden een (geblokkeerd) smsje stuurde. Ik kon het SMSje lezen in de geblokkeerde lijst.
Hierin stond dat zijn kanker van 2020 terug was en dat de dokter hem nog 3 jaar had gegeven.
Ik moest heel hard lachen, want ik heb hem in 2020 leren kennen en hij heeft NOOIT kanker gehad. Ook zijn (toen) beste vrienden bevestigde dit!
Het werd helemaal mooi toen hij vroeg of ik dit aan NIEMAND wilde vertellen...
Bedenk je even dat hij het type is die dit zo op Facebook etc. zou zetten, als het echt is..

Ik heb het genegeerd en voelde alleen maar medelijden met hem.
Tot gisteravond ik weer een smsje kreeg in de blokkeerlijst.
Hij had BIJNA succesvol zelfmoord gepleegd, hoopte dat het succesvol was geweest zodat de politie naar mij zou komen.
Even werd ik misselijk en voelde me meteen weer down.
Waarom moet iemand mij de schuld geven van een keuze die voor mij de BESTE keuze ooit was. Waarom pakte die keuze zo verkeerd uit.
Uiteindelijk besloot ik dat dit weer de zoveelste loze dreigement en bangmakerij was. Een omgekeerd bericht van; 'Als je bij me weggaat heb ik niets meer om voor te leven en maak ik mezelf van kant.' of dingen in die trant.

Vandaag besloot ik dat, mocht de politie komen, ik genoeg bewijzen heeft dat hij de persoon is die zijn eigen leed heeft veroorzaakt.
Ik heb nog een lange brief met ALLE voorvallen en dreigementen naar mij en hoe ik mij erover voelde. Ik heb zijn SMSjes in de blokkeerlijst bewaard. Zijn toen twee beste vrienden hebben ook alle dreigementen en dingen nog bewaard en ik denk dat zelfs een aantal mensen in zijn familie of omgeving mijn kant kiezen!
Als hij mijn leven wil verpesten/ vergallen, prima, kom maar op. Ik kan jouwe nog ellendiger maken. Vies en gemeen spelen kan ik ook en ik word er wellicht alleen maar sterker van.

- Natuurlijk wil ik dat gevecht totaal niet aangaan en wil ik gewoon dat hij mij met rust laat en ook uit zijn leven verwijderd. Realiteit is dat dit nog wel eens een jaar ofzo kan aanhouden.
Sterk zijn en doorgaan!