dat ik voor het eerst echt trots ben op mezelf. ik hou van mezelf. mijn leven, met de mensen erin, ze zijn er allemaal niet voor niks. mijn keuzes, die ertoe geleid hebben wie ik nu ben, ik hou van ze. mijn omslachtige gedachtes, mijn gestructureerde gedachtes, mijn gevoelens, waar ik af en toe niks van snap. ik kan me overgeven aan een warrig hoofd, ja, er zelfs van genieten. het is er allemaal niet voor niets. ik ben blij met wat ik kan en ik kan accepteren en uiten wat ik niet kan. groot houden en jezelf beter voor doen dan je bent, is voor watjes. het is ineens duidelijk wat me gelukkig maakt en wat niet. de dingen die me niet gelukkig maken, komen zo gemakkelijk boven drijven. ik voel me energiek, twijfelen is dodelijk voor de power, fouten maken is niet erg. de enige leider in mijn leven ben ik, niemand anders. als ik iets mij ongelukkig maakt ben ikzelf de enige die er wat aan kan doen, niemand anders.