Stoppen met roken
Dit is een brief aan de toekomst om te lezen als ik vergeten ben waarom ik ook al weer wilde stoppen met roken. Want ik weet dat de menselijke geest, of in ieder geval mijn geest, er een handje van heeft om de leuke dingen te onthouden en de vervelende te vergeten of te relativeren.
Ik wil niet meer verslaafd zijn. Het is een verslaving overal mee verbonden is. Met gezelligheid, met stress, met concentratie en met ontspanning. Hoe kan iets je nou helpen om te ontspannen EN om je concentreren. Het zit dus alleen in mijn hoofd, dat een sigaret me in deze situaties helpt.
Ik wil niet meer verslaafd zijn omdat ik er veel te vaak per dag aan denk. Ook als ik niet rook ben ik ergers in mijn achterhoofd bezig met roken. "hoelang is het nou geleden al?" "Zou het ... opvallen dat dit al mijn 3e sigaret is?" "Heb ik wel genoeg shag bij me?" "Zou ik daar wel kunnen roken?" "Nog even de was ophangen en dan heb ik een sigaretje verdiend" Als ik ergens geconcentreerd mee bezig ben, wordt ik altijd afgeleid door de zin in een sigaret.
Ik wil niet meer verslaafd zijn omdat ik met de baby mezelf telkens in bochten moet wringen om te kunnen roken. Het betekent altijd een tijdelijke afstand creëren tussen mij en haar, terwijl ik dat eigenlijk niet wil, maar dat de zin in een sigaret het toch wint. Het meest schrok ik toen ik merkte dat als ze me even kwijt is, bijvoorbeeld als er een hoop mensen in huis zijn, ze me gaat zoeken in de keuken, waar ik altijd rook.
Ik wil niet meer verslaafd zijn omdat het zoveel tijd kost om te roken.
Ik wil niet meer verslaafd zijn omdat ik keuzes en behoeftes vaak uitstel (of afstel...) met een sigaret.
Ik wil niet meer roken omdat ik me in sommige situaties schuldig voel dat ik rook. Bijvoorbeeld als ik mijn jas ophang aan de kapstok in een rookvrij huis, als ik iemand een zoen geef die niet rookt.
stroom, vrouw, 38 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende