Ugh, vandaag.
Driftbuien gehad, helemaal de weg kwijt geraakt. Maar ik wist het te verbergen.
Ik dacht me even oke te voelen, maar toen viel het netwerk uit en moest ik alles nakijken en proberen mijn vader te bellen aangezien ik alleen met mijn moeder thuis was.
Het was alsof er iets in me knapte, ik verloor mezelf helemaal, en toch wist ik het te verbergen.
Ik stond te trillen op mijn benen en de tranen drongen zich op, maar ik heb ze weg kunnen houden.
Toen eenmaal alles opgelost was ging ik naar mijn kamer en verder met een opdracht voor school.
En toen begonnen de tranen te stromen, ik heb ongeveer anderhalf uur gehuild, wel stilletjes.
Maar jezus, ik voel me echt ronduit f*cked up.
Morgen therapie en moet dus vertellen over de mogelijkheid van bipolaire stoornis.
Maar ook moet ik praten over wat mijn psycholoog tegen de politie moet zeggen te maken met aanranding en aangifte.
Hier heb ik echt geen zin in, aangezien ik de laatste dagen me toch een aggresieve gedachten heb over mijn ''oom'' hij verdient die titel niet eens meer.
Hoe ik hem in de rechtbank voor ogen wil komen en even de waarheid wil vertellen, dat hij mijn leven verwoest heeft. En hij werkelijk een vieze, vuile, gore smeerlap pedofiel is.
Dat ik hem zou willen vermoorden. Maar dat komt nog wel.
Pfft, ik wil helemaal niet, ik wil in mijn bed liggen, mooie filmpjes en liedjes luisteren, mijn gevoelens opschrijven en, ja het spijt, echt waar, snijden.
Maar ik probeer het te vermijden, alhoewel er een rode plek op mijn pols weer zit.
Pluspunt: mijn moeder heeft 2 nieuwe armbandjes voor me gekocht, want ik vraag er altijd om.
Nou.. ik zal verder moeten, ook morgen met school. Ik hoop een beetje afleiding te vinden.
Dag mensjes, fijne avond verder.
Ik dacht me even oke te voelen, maar toen viel het netwerk uit en moest ik alles nakijken en proberen mijn vader te bellen aangezien ik alleen met mijn moeder thuis was.
Het was alsof er iets in me knapte, ik verloor mezelf helemaal, en toch wist ik het te verbergen.
Ik stond te trillen op mijn benen en de tranen drongen zich op, maar ik heb ze weg kunnen houden.
Toen eenmaal alles opgelost was ging ik naar mijn kamer en verder met een opdracht voor school.
En toen begonnen de tranen te stromen, ik heb ongeveer anderhalf uur gehuild, wel stilletjes.
Maar jezus, ik voel me echt ronduit f*cked up.
Morgen therapie en moet dus vertellen over de mogelijkheid van bipolaire stoornis.
Maar ook moet ik praten over wat mijn psycholoog tegen de politie moet zeggen te maken met aanranding en aangifte.
Hier heb ik echt geen zin in, aangezien ik de laatste dagen me toch een aggresieve gedachten heb over mijn ''oom'' hij verdient die titel niet eens meer.
Hoe ik hem in de rechtbank voor ogen wil komen en even de waarheid wil vertellen, dat hij mijn leven verwoest heeft. En hij werkelijk een vieze, vuile, gore smeerlap pedofiel is.
Dat ik hem zou willen vermoorden. Maar dat komt nog wel.
Pfft, ik wil helemaal niet, ik wil in mijn bed liggen, mooie filmpjes en liedjes luisteren, mijn gevoelens opschrijven en, ja het spijt, echt waar, snijden.
Maar ik probeer het te vermijden, alhoewel er een rode plek op mijn pols weer zit.
Pluspunt: mijn moeder heeft 2 nieuwe armbandjes voor me gekocht, want ik vraag er altijd om.
Nou.. ik zal verder moeten, ook morgen met school. Ik hoop een beetje afleiding te vinden.
Dag mensjes, fijne avond verder.
02 apr 2013
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 apr 2013 Hoe het gaat. (vraag) ( 1 )
- O 05 apr 2013 Weggelegd.
- O 03 apr 2013 Broer jarig.
- O 02 apr 2013 Ugh, vandaag.
- O 01 apr 2013 Bipolaire stoornis. ( 6 )
- O 01 apr 2013 Alles op een rijtje.
- O 01 apr 2013 Wat gebeurd er allemaal? ( 1 )
- O 30 mrt 2013 Blind ( 1 )
- O 25 mrt 2013 Verloren. ( 1 )
- O 24 mrt 2013 Laat me hem houden, alsjeblieft. ( 2 )
- O 24 mrt 2013 Waarom zeg je dit? ( 2 )
- O 23 mrt 2013 Mijn reden van bestaan. ( 3 )
- O 17 mrt 2013 Sociaal worden. ( 1 )
- O 17 mrt 2013 Rest in Paradise, Michelle. ( 1 )
- O 17 mrt 2013 Voorgelogen. (Snijden) ( 7 )